Bofar
Dicionário Comum
Fonte: Priberam
Bofar: verbo intransitivo Lançar do bofe.Golfar.
verbo intransitivo Sair ás golfadas.
Esbofar: verbo transitivo Cansar os pulmões, à custa de falar, de gritar; esfalfar.
verbo intransitivo e pronominal Esbaforir-se, arquejar, esfalfar-se.
verbo intransitivo e pronominal Esbaforir-se, arquejar, esfalfar-se.
Tribofar: verbo intransitivo [Gíria] Fazer combinações desonestas em relação aos páreos de corridas de cavalos; fazer trapaças em qualquer jogo.
Etimologia (origem da palavra tribofar). Tribofe + ar.
Etimologia (origem da palavra tribofar). Tribofe + ar.