Versões:
(ARA) - 1993 - Almeida Revisada e Atualizada
2:1
Num dia em que os filhos de Deus vieram apresentar-se perante o Senhor, veio também Satanás entre eles apresentar-se perante o Senhor.
2:2
Então, o Senhor disse a Satanás: Donde vens? Respondeu Satanás ao Senhor e disse: De rodear a terra e passear por ela.
2:3
Perguntou o Senhor a Satanás: Observaste o meu servo Jó? Porque ninguém há na terra semelhante a ele, homem íntegro e reto, temente a Deus e que se desvia do mal. Ele conserva a sua integridade, embora me incitasses contra ele, para o consumir sem causa.
2:4
Então, Satanás respondeu ao Senhor: Pele por pele, e tudo quanto o homem tem dará pela sua vida.
2:5
Estende, porém, a mão, toca-lhe nos ossos e na carne e verás se não blasfema contra ti na tua face.
2:6
Disse o Senhor a Satanás: Eis que ele está em teu poder; mas poupa-lhe a vida.
2:7
Então, saiu Satanás da presença do Senhor e feriu a Jó de tumores malignos, desde a planta do pé até ao alto da cabeça.
2:8
Jó, sentado em cinza, tomou um caco para com ele raspar-se.
2:9
Então, sua mulher lhe disse: Ainda conservas a tua integridade? Amaldiçoa a Deus e morre.
2:10
Mas ele lhe respondeu: Falas como qualquer doida; temos recebido o bem de Deus e não receberíamos também o mal? Em tudo isto não pecou Jó com os seus lábios.
2:11
Ouvindo, pois, três amigos de Jó todo este mal que lhe sobreviera, chegaram, cada um do seu lugar: Elifaz, o temanita, Bildade, o suíta, e Zofar, o naamatita; e combinaram ir juntamente condoer-se dele e consolá-lo.
2:12
Levantando eles de longe os olhos e não o reconhecendo, ergueram a voz e choraram; e cada um, rasgando o seu manto, lançava pó ao ar sobre a cabeça.
2:13
Sentaram-se com ele na terra, sete dias e sete noites; e nenhum lhe dizia palavra alguma, pois viam que a dor era muito grande.
(ARC) - 1969 - Almeida Revisada e Corrigida
A adversidade e a cruel aflição de Jó
2:1
E, VINDO outro dia, em que os filhos de Deus vieram apresentar-se perante o Senhor, veio também Satanás entre eles apresentar-se perante o Senhor.
2:2
Então o Senhor disse a Satanás: Donde vens? E respondeu Satanás ao Senhor, e disse: De rodear a terra, e passear por ela.
2:3
E disse o Senhor a Satanás: Observaste o meu servo Jó? Porque ninguém há na terra semelhante a ele, homem sincero e reto, temente a Deus, desviando-se do mal, e que ainda retém a sua sinceridade, havendo-me tu incitado contra ele, para o consumir sem causa.
2:4
Então Satanás respondeu ao Senhor, e disse: Pele por pele, e tudo quanto o homem tem dará pela sua vida.
2:5
Estende, porém, a tua mão, e toca-lhe nos ossos, e na carne, e verás se não blasfema de ti na tua face!
2:6
E disse o Senhor a Satanás: Eis que ele está na tua mão; poupa, porém, a sua vida.
2:7
Então saiu Satanás da presença do Senhor, e feriu a Jó duma chaga maligna, desde a planta do pé até ao alto da cabeça.
2:8
E Jó, tomando um pedaço de telha para raspar com ele as feridas, assentou-se no meio da cinza.
2:9
Então sua mulher lhe disse: Ainda reténs a tua sinceridade? amaldiçoa a Deus, e morre.
2:10
Mas ele lhe disse: Como fala qualquer doida, assim falas tu; receberemos o bem de Deus, e não receberíamos o mal? Em tudo isto não pecou Jó com os seus lábios.
2:11
Ouvindo pois três amigos de Jó todo este mal que tinha vindo sobre ele, vieram cada um do seu lugar: Elifaz o temanita, e Bildade o suíta, e Sofar o naamatita; e concertaram juntamente virem condoer-se dele, e consolá-lo.
2:12
E, levantando de longe os seus olhos e não o conhecendo, levantaram a sua voz e choraram; e rasgando cada um o seu manto, sobre as suas cabeças lançaram pó ao ar.
2:13
E se assentaram juntamente com ele na terra, sete dias e sete noites; e nenhum lhe dizia palavra alguma, porque viam que a dor era muito grande.
(ARC) - 2009 - Almeida Revisada e Corrigida
A adversidade e a cruel aflição de Jó
2:1
E, vindo outro dia, em que os filhos de Deus vieram apresentar-se perante o Senhor, veio também Satanás entre eles apresentar-se perante o Senhor.
2:2
Então, o Senhor disse a Satanás: De onde vens? E respondeu Satanás ao Senhor e disse: De rodear a terra e passear por ela.
2:3
E disse o Senhor a Satanás: Observaste o meu servo Jó? Porque ninguém há na terra semelhante a ele, homem sincero e reto, temente a Deus, desviando-se do mal, e que ainda retém a sua sinceridade, havendo-me tu incitado contra ele, para o consumir sem causa.
2:4
Então, Satanás respondeu ao Senhor e disse: Pele por pele, e tudo quanto o homem tem dará pela sua vida.
2:5
Estende, porém, a tua mão, e toca-lhe nos ossos e na carne, e verás se não blasfema de ti na tua face!
2:6
E disse o Senhor a Satanás: Eis que ele está na tua mão; poupa, porém, a sua vida.
2:7
Então, saiu Satanás da presença do Senhor e feriu a Jó de uma chaga maligna, desde a planta do pé até ao alto da cabeça.
2:8
E Jó, tomando um pedaço de telha para raspar com ele as feridas, assentou-se no meio da cinza.
2:9
Então, sua mulher lhe disse: Ainda reténs a tua sinceridade? Amaldiçoa a Deus e morre.
2:10
Mas ele lhe disse: Como fala qualquer doida, assim falas tu; receberemos o bem de Deus e não receberíamos o mal? Em tudo isto não pecou Jó com os seus lábios.
2:11
Ouvindo, pois, três amigos de Jó todo este mal que tinha vindo sobre ele, vieram, cada um do seu lugar: Elifaz, o temanita, e Bildade, o suíta, e Zofar, o naamatita; e concertaram juntamente virem condoer-se dele e consolá-lo.
2:12
E, levantando de longe os olhos e não o conhecendo, levantaram a voz e choraram; e rasgando cada um o seu manto, sobre a cabeça lançaram pó ao ar.
2:13
E se assentaram juntamente com ele na terra, sete dias e sete noites; e nenhum lhe dizia palavra alguma, porque viam que a dor era muito grande.
(NAA) - 2017 - Nova Almeida Aualizada
A segunda prova de Jó
2:1
Num dia em que os filhos de Deus vieram apresentar-se diante do Senhor, veio também Satanás entre eles apresentar-se diante do Senhor.
2:2
Então o Senhor perguntou a Satanás: - De onde você vem? Satanás respondeu ao Senhor: - De rodear a terra e passear por ela.
2:3
E o Senhor disse a Satanás: - Você reparou no meu servo Jó? Não há ninguém como ele na terra. Ele é um homem íntegro e reto, que teme a Deus e se desvia do mal. Ele ainda conserva a sua integridade, embora você me incitasse contra ele, para destruí-lo sem motivo.
2:4
Então Satanás respondeu ao Senhor: - Pele por pele! Um homem é capaz de dar tudo o que tem pela sua vida.
2:5
Mas estende a tua mão e toca nos ossos e na carne dele, para ver se ele não blasfema contra ti na tua face.
2:6
Então o Senhor disse a Satanás: - Você pode fazer com ele o que quiser; mas poupe-lhe a vida.
2:7
Então Satanás saiu da presença do Senhor e feriu Jó com tumores malignos, desde a planta do pé até o alto da cabeça.
2:8
Jó, sentado em cinza, pegou um caco de barro para com ele raspar as feridas.
2:9
Então a mulher dele disse: - Você ainda conserva a sua integridade? Amaldiçoe a Deus e morra!
2:10
Mas Jó respondeu: - Você fala como uma doida. Temos recebido de Deus o bem; por que não receberíamos também o mal? Em tudo isto Jó não pecou com os seus lábios.
A visita dos amigos
2:11
Quando três amigos de Jó ouviram que todo este mal havia caído sobre ele, vieram, cada um do seu lugar: Elifaz, o temanita, Bildade, o suíta, e Zofar, o naamatita. Tinham combinado ir juntos condoer-se dele e consolá-lo.
2:12
De longe eles levantaram os olhos e não o reconheceram. Então ergueram a voz e choraram. E cada um, rasgando o seu manto, lançava pó ao ar sobre a cabeça.
2:13
Sentaram-se com ele no chão durante sete dias e sete noites. E ninguém lhe disse uma só palavra, pois viam que a dor era muito grande.
(NTLH) - 2000 - Nova Tradução na Linguagem de Hoje
A segunda prova de Jó
2:1
Chegou de novo o dia em que os servidores celestiais vieram apresentar-se diante de Deus, o Senhor, e Satanás também veio no meio deles.
2:2
O Senhor perguntou:
- De onde você vem vindo?
Satanás respondeu:
- Estive dando uma volta pela terra, passeando por aqui e por ali.
2:3
Aí o Senhor disse:
- Você viu o meu servo Jó? No mundo inteiro não há ninguém tão bom e tão honesto como ele. Ele me teme e procura não fazer nada que seja errado. No entanto, você me convenceu, e eu o deixei desgraçar Jó, embora não houvesse motivo para isso. Mesmo assim, ele continua firme e sincero como sempre.
2:4
Satanás respondeu:
- É só tocar na pele dele para ver o que acontece. As pessoas não se importam de perder tudo desde que conservem a própria vida.
2:5
Agora, se estenderes a mão e ferires o corpo dele, verás como ele, sem nenhum respeito, te amaldiçoará.
2:6
O Senhor disse a Satanás:
- Pois bem. Faça o que quiser com Jó, mas não o mate.
2:7
Aí Satanás saiu da presença do Senhor e fez com que o corpo de Jó ficasse coberto de feridas horríveis, desde as solas dos pés até o alto da cabeça.
2:8
Jó sentou-se num monte de cinza e pegou um caco para se coçar.
2:9
E a mulher dele disse:
- Você ainda continua sendo bom? Amaldiçoe a Deus e morra!
2:10
Jó respondeu:
- Você está dizendo uma bobagem! Se recebemos de Deus as coisas boas, por que não vamos aceitar também as desgraças?
Assim, apesar de tudo, Jó não pecou, nem disse uma só palavra contra Deus.
A visita dos amigos
2:11
Jó tinha três amigos: Elifaz, da região de Temã; Bildade, da região de Sua; e Zofar, da região de Naamá. Eles ficaram sabendo das desgraças que haviam acontecido a Jó e combinaram fazer-lhe uma visita para falar de como estavam tristes pelo que lhe havia acontecido e para consolá-lo.
2:12
De longe eles não reconheceram Jó, mas depois, quando viram que era ele, começaram a chorar e a gritar. Em sinal de tristeza, rasgaram as suas roupas e jogaram pó para o ar e sobre a cabeça.
2:13
Em seguida sentaram-se no chão ao lado dele e ficaram ali sete dias e sete noites; e não disseram nada, pois viam que Jó estava sofrendo muito.
(NVI) - Nova Versão Internacional
A Segunda Provação de Jó
2:1
Num outro dia os anjos vieram apresentar-se ao Senhor, e Satanás também veio com eles para apresentar-se.
2:2
E o Senhor disse a Satanás, "De onde você vem? " Satanás respondeu ao Senhor: "De perambular pela terra e andar por ela".
2:3
Disse então o Senhor a Satanás: "Reparou em meu servo Jó? Não há ninguém na terra como ele, irrepreensível, íntegro, homem que teme a Deus e evita o mal. Ele se mantém íntegro, apesar de você me haver instigado contra ele para arruiná-lo sem motivo".
2:4
"Pele por pele! ", respondeu Satanás. "Um homem dará tudo o que tem por sua vida.
2:5
Estende a tua mão e fere a sua carne e os seus ossos, e com certeza ele te amaldiçoará na tua face. "
2:6
O Senhor disse a Satanás: "Pois bem, ele está nas suas mãos; apenas poupe a vida dele".
2:7
Saiu, pois, Satanás da presença do Senhor e afligiu Jó com feridas terríveis, da sola dos pés ao alto da cabeça.
2:8
Então Jó apanhou um caco de louça com o qual se raspava, sentado entre as cinzas.
2:9
Então sua mulher lhe disse: "Você ainda mantém a sua integridade? Amaldiçoe a Deus, e morra! "
2:10
Ele respondeu: "Você fala como uma insensata. Aceitaremos o bem dado por Deus, e não o mal? " Em tudo isso Jó não pecou com os lábios.
Os Amigos de Jó
2:11
Quando três amigos de Jó, Elifaz, de Temã, Bildade, de Suá, e Zofar, de Naamate, souberam de todos os males que o haviam atingido, saíram, cada um da sua região, e combinaram encontrar-se para mostrar solidariedade a Jó e consolá-lo.
2:12
Quando o viram à distância, mal puderam reconhecê-lo e começaram a chorar em alta voz. Cada um deles rasgou o manto e colocou terra sobre a cabeça.
2:13
Depois se assentaram no chão com ele, durante sete dias e sete noites. Ninguém lhe disse uma palavra, pois viam como era grande o seu sofrimento.
(NVT) - Nova Versão Transformadora
A segunda provação de Jó
2:1
Certo dia, os anjos vieram outra vez à presença do Senhor, e Satanás, o acusador, veio com eles.
2:2
´De onde você vem?`, perguntou o Senhor. Satanás respondeu: ´Estive rodeando a terra, observando o que nela acontece`.
2:3
Então o Senhor perguntou: ´Você reparou em meu servo Jó? Não há ninguém na terra como ele. É homem íntegro e correto, teme a Deus e se mantém afastado do mal. E não perdeu sua integridade, apesar de você me ter instigado a prejudicá-lo sem motivo`.
2:4
Satanás respondeu: ´Pele por pele! Um homem dará tudo que tem para salvar a própria vida.
2:5
Estende tua mão e tira a saúde dele, e certamente ele te amaldiçoará na tua face!`.
2:6
´Pois bem`, disse o Senhor. ´Faça o que quiser com ele, mas poupe-lhe a vida.`
2:7
Então Satanás saiu da presença do Senhor e causou em Jó feridas terríveis, da sola dos pés ao alto da cabeça.
2:8
Jó, sentado em meio a cinzas, raspava a pele com um caco de cerâmica.
2:9
Sua esposa lhe disse: ´Você ainda tenta manter sua integridade? Amaldiçoe a Deus e morra!`.
2:10
Jó respondeu: ´Você fala como uma mulher insensata. Aceitaremos da mão de Deus apenas as coisas boas e nunca o mal?`. Em tudo isso, Jó não pecou com seus lábios.
Os três amigos de Jó compartilham de sua angústia
2:11
Quando três amigos de Jó souberam das tragédias que o haviam atingido, cada um saiu de onde vivia e os três foram juntos consolá-lo e animá-lo. Seus nomes eram Elifaz, de Temã, Bildade, de Suá, e Zofar, de Naamá.
2:12
Quando viram Jó de longe, mal o reconheceram. Choraram alto, rasgaram seus mantos e jogaram terra ao ar, sobre a cabeça.
2:13
Depois, sentaram-se no chão com ele durante sete dias e sete noites. Não disseram nada, pois viram que o sofrimento de Jó era grande demais.
(PorAT) - 1848 - Almeida Antiga
2:1
E VINDO outro dia, em que os filhos de Deos viérão a apresentar-se perante Jehovah, tambem Satanás veio entre elles, a apresentar-se perante Jehovah.
2:2
Então Jehovah disse a Satanás, d`onde vens? e respondeo Satanás a Jehovah, e disse, de rodear a terra, e passear por ella.
2:3
E disse Jehovah a Satanás; attentaste tambem para meu servo Job? porque ninguem ha na terra semelhante a elle, varão sincero e recto, temente a Deos, e desviando-se do mal: e que ainda retem sua sinceridade; havendo tu me incitado contra elle, para o consumir sem causa.
2:4
Então Satanás respondeo a Jehovah, e disse: pele por pele, e tudo quanto o homem tem, dará por sua vida.
2:5
Porem estende tua mão, e toca-lhe em seus ossos, e em sua carne: e verás se te não bemdiz em tua face!
2:6
E disse Jehovah a Satanás; eisque está em tua mão: porem guarda sua vida.
2:7
Então se sahio Satanás de diante do acatamento de Jehovah: e ferio a Job de roins apostemas, desda pranta de seu pé até a moleira de sua cabeça.
2:8
E tomou hum pedaço de telha, para coçar-se com ella: e estava assentado em meio da cinza.
2:9
Então sua mulher lhe disse; ainda retens tua sinceridade? bemdize a Deos, e morre.
2:10
Porem elle lhe disse; como falia qualquer das doudas, falias tu; de modo que receberiamos o bem de Deos, e o mal não receberiamos? em tudo isto não peccou Job com seus beiços.
2:11
Ouvindo pois tres amigos de Job todo este mal, que viéra sobre elle, viérão cada qual de seu lugar; a saber Eliphaz o Themanitha, e Bildad o Subita, e Zophar o Naamathita: e concertárão juntamente de virem a condolecer-se delle, e a consolálo.
2:12
E levantando seus olhos de longe, não o conhecérão: e levantarão sua voz, e chorárão: e cada qual delles rasgárão suas capas, e espargirão pó sobre suas cabeças para o ceo.
2:13
Assim se assentárão juntamente com elle sobre a terra, sete dias e sete noites: e nenhum lhe fallava palavra alguma, porque vião que a dór era mui grande.
(PorAR) - Almeida Recebida
2:1
Chegou outra vez o dia em que os filhos de Deus vieram apresentar-se perante o Senhor; e veio também Satanás entre eles apresentar-se perante o Senhor.
2:2
Então o Senhor perguntou a Satanás: Donde vens? Respondeu Satanás ao Senhor, dizendo: De rodear a terra, e de passear por ela.
2:3
Disse o Senhor a Satanás: Notaste porventura o meu servo Jó, que ninguém há na terra semelhante a ele, homem íntegro e reto, que teme a Deus e se desvia do mal? Ele ainda retém a sua integridade, embora me incitasses contra ele, para o consumir sem causa.
2:4
Então Satanás respondeu ao Senhor: Pele por pele! Tudo quanto o homem tem dará pela sua vida.
2:5
Estende agora a mão, e toca-lhe nos ossos e na carne, e ele blasfemará contra ti na tua face!
2:6
Disse, pois, o Senhor a Satanás: Eis que ele está no teu poder; somente poupa-lhe a vida.
2:7
Saiu, pois, Satanás da presença do Senhor, e feriu Jó de úlceras malignas, desde a planta do pé até o alto da cabeça.
2:8
E Jó, tomando um caco para com ele se raspar, sentou-se no meio da cinza.
2:9
Então sua mulher lhe disse: Ainda reténs a tua integridade? Amaldiçoa a Deus e morre.
2:10
Mas ele lhe disse: Como fala qualquer doida, assim falas tu; receberemos de Deus o bem, e não receberemos o mal? Em tudo isso não pecou Jó com os seus lábios.
2:11
Ouvindo, pois, três amigos de Jó todo esse mal que lhe havia sucedido, vieram, cada um do seu lugar: Elifaz o temanita, Bildade o suíta e Zofar o naamatita; pois tinham combinado para virem condoer-se dele e consolá-lo.
2:12
E, levantando de longe os olhos e não o reconhecendo, choraram em alta voz; e, rasgando cada um o seu manto, lançaram pó para o ar sobre as suas cabeças.
2:13
E ficaram sentados com ele na terra sete dias e sete noites; e nenhum deles lhe dizia palavra alguma, pois viam que a dor era muito grande.
(KJA) - King James Atualizada
2:1
Em um outro dia os anjos, os servidores celestiais voltaram a se apresentar perante Yahweh, o SENHOR, e Satan, o Acusador, também estava entre eles para, da mesma maneira, ser ouvido por Yahweh.
2:2
Então Yahweh questionou a Satanás: ´De onde vens?` E Satanás deu-lhe a seguinte resposta: ´De perambular pela terra e ir e vir pelos caminho do mundo!`
2:3
Indagou-lhe então Yahweh: ´Observaste o meu servo Jó? Em toda a terra não há ninguém como ele: ser humano íntegro e justo, que ama e teme a Deus e se desvia do mal! Jó se mantém integro, apesar de haver tentado me instigar contra ele a fim de castigá-lo sem motivo!`
2:4
Diante do que declarou Satanás: ´É porque não tocaste na pele dele! Pele por pele. Tudo quanto um ser humano tem ele dará para salvar a sua vida!
2:5
Ora, estende a tua mão agora mesmo e toca-lhe nos ossos e na carne, e ele prontamente te amaldiçoará e blasfemará na tua face!`
2:6
Então Yahweh declarou a Satanás: ´Eis que meu servo está entregue em tuas mãos; contudo, poupa-lhe a vida!`
2:7
Saiu, portanto, Satan, o Acusador e Inimigo, da presença do SENHOR e passou a afligir Jó, o servo de Deus, com feridas terríveis, que iam da sola dos pés até o alto da cabeça.
2:8
Então Jó lançou mão de um caco de cerâmica e com ele coçava-se, raspando suas feridas, sentado sobre as cinzas.
2:9
Então aproximando-se a esposa de Jó admoestou-lhe: ´Deixe de ser teimoso em sua lealdade homem! Isso não vai resolver nada, amaldiçoa logo a Deus e morre!`
2:10
No entanto ele lhe afirmou: ´Mulher! Tu falas como uma louca. Porventura receberemos de Deus apenas o bem que desejamos e não também o infortúnio que ele nos permite? E em toda essa provação os lábios de Jó não o fizeram vacilar e pecar.
2:11
E três amigos de Jó, ouvindo falar da desgraça que se abatera sobre ele e sua casa, vieram visitá-lo, partindo cada um de sua região, pois haviam combinado de vir prestar-lhe alguma solidariedade e consolo: Elifaz da cidade de Temã, Bildade de Suá, e Zofar, de Naamate.
2:12
Eles o avistaram à distância, contudo, mal puderem reconhecê-lo e romperam em lamentação e profundo choro ali mesmo. Em desespero cada um deles rasgou seu manto e lançou terra sobre a própria cabeça.
2:13
E ficaram sentados no chão, na companhia de Jó, durante sete dias e sete noites seguidos; e nenhum deles dizia a Jó qualquer palavra, pois ao contemplar seu grande sofrimento não encontravam forças para dizer nada.
Basic English Bible
2:1
And there was a day when the sons of the gods came together before the Lord, and the Satan came with them.
2:2
And the Lord said to the Satan, Where do you come from? And the Satan said in answer, From wandering this way and that on the earth, and walking about on it.
2:3
And the Lord said to the Satan, Have you taken note of my servant Job, for there is no one like him on the earth, a man without sin and upright, fearing God and keeping himself far from evil? and he still keeps his righteousness, though you have been moving me to send destruction on him without cause.
2:4
And the Satan said in answer to the Lord, Skin for skin, all a man has he will give for his life.
2:5
But now, if you only put your hand on his bone and his flesh, he will certainly be cursing you to your face.
2:6
And the Lord said to the Satan, See, he is in your hands, only do not take his life.
2:7
And the Satan went out from before the Lord, and sent on Job an evil disease covering his skin from his feet to the top of his head.
2:8
And he took a broken bit of a pot, and, seated in the dust, was rubbing himself with the sharp edge of it.
2:9
And his wife said to him, Are you still keeping your righteousness? Say a curse against God, and put an end to yourself.
2:10
And he said to her, You are talking like one of the foolish women. If we take the good God sends us, are we not to take the evil when it comes? In all this Job kept his lips from sin.
2:11
And Job's three friends had word of all this evil which had come on him. And they came every one from his place, Eliphaz the Temanite, and Bildad the Shuhite, and Zophar the Naamathite. So they came together to a meeting-place, in order that they might go and make clear to Job their grief for him, and give him comfort.
2:12
And lifting up their eyes when they were still far off, it did not seem that the man they saw was Job because of the change in him. And they gave way to bitter weeping, with signs of grief, and put dust on their heads.
2:13
And they took their seats on the earth by his side for seven days and seven nights: but no one said a word to him, for they saw that his pain was very great.
New International Version
2:1
On another day the angels Hebrew [the sons of God] came to present themselves before the Lord, and Satan also came with them to present himself before him.
2:2
And the Lord said to Satan, "Where have you come from?" Satan answered the Lord, "From roaming throughout the earth, going back and forth on it."
2:3
Then the Lord said to Satan, "Have you considered my servant Job? There is no one on earth like him; he is blameless and upright, a man who fears God and shuns evil. And he still maintains his integrity, though you incited me against him to ruin him without any reason."
2:4
"Skin for skin!" Satan replied. "A man will give all he has for his own life.
2:5
But now stretch out your hand and strike his flesh and bones, and he will surely curse you to your face."
2:6
The Lord said to Satan, "Very well, then, he is in your hands; but you must spare his life."
2:7
So Satan went out from the presence of the Lord and afflicted Job with painful sores from the soles of his feet to the crown of his head.
2:8
Then Job took a piece of broken pottery and scraped himself with it as he sat among the ashes.
2:9
His wife said to him, "Are you still maintaining your integrity? Curse God and die!"
2:10
He replied, "You are talking like a foolish The Hebrew word rendered [foolish] denotes moral deficiency. woman. Shall we accept good from God, and not trouble?" In all this, Job did not sin in what he said.
2:11
When Job's three friends, Eliphaz the Temanite, Bildad the Shuhite and Zophar the Naamathite, heard about all the troubles that had come upon him, they set out from their homes and met together by agreement to go and sympathize with him and comfort him.
2:12
When they saw him from a distance, they could hardly recognize him; they began to weep aloud, and they tore their robes and sprinkled dust on their heads.
2:13
Then they sat on the ground with him for seven days and seven nights. No one said a word to him, because they saw how great his suffering was.
American Standard Version
2:1
Again it came to pass on the day when the sons of God came to present themselves before Jehovah, that Satan came also among them to present himself before Jehovah.
2:2
And Jehovah said unto Satan, From whence comest thou? And Satan answered Jehovah, and said, From going to and fro in the earth, and from walking up and down in it.
2:3
And Jehovah said unto Satan, Hast thou considered my servant Job? for there is none like him in the earth, a perfect and an upright man, one that feareth God, and turneth away from evil: and he still holdeth fast his integrity, although thou movedst me against him, to destroy him without cause.
2:4
And Satan answered Jehovah, and said, Skin for skin, yea, all that a man hath will he give for his life.
2:5
But put forth thy hand now, and touch his bone and his flesh, and he will renounce thee to thy face.
2:6
And Jehovah said unto Satan, Behold, he is in thy hand; only spare his life.
2:7
So Satan went forth from the presence of Jehovah, and smote Job with sore boils from the sole of his foot unto his crown.
2:8
And he took him a potsherd to scrape himself therewith; and he sat among the ashes.
2:9
Then said his wife unto him, Dost thou still hold fast thine integrity? renounce God, and die.
2:10
But he said unto her, Thou speakest as one of the foolish women speaketh. What? shall we receive good at the hand of God, and shall we not receive evil? In all this did not Job sin with his lips.
2:11
Now when Job's three friends heard of all this evil that was come upon him, they came every one from his own place: Eliphaz the Temanite, and Bildad the Shuhite, and Zophar the Naamathite, and they made an appointment together to come to bemoan him and to comfort him.
2:12
And when they lifted up their eyes afar off, and knew him not, they lifted up their voice, and wept; and they rent every one his robe, and sprinkled dust upon their heads toward heaven.
2:13
So they sat down with him upon the ground seven days and seven nights, and none spake a word unto him: for they saw that his grief was very great.
(VLF) - Bíblia de Fácil tradução
Satanás acusa Jó outra vez
2:1
Chegou o dia em que os seres celestiais vieram se apresentar diante do SENHOR. Satanás também veio com eles para se apresentar diante do SENHOR.
2:2
O SENHOR perguntou a Satanás:
2:3
Então o SENHOR disse a Satanás:
2:4
Satanás respondeu ao SENHOR:
2:5
Mas estenda a sua mão e faça com que ele sofra no seu próprio corpo, então irá ver que ele o amaldiçoará mesmo estando na sua frente.
2:6
Então o SENHOR disse a Satanás:
2:7
Satanás retirou-se da presença do SENHOR e afligiu Jó com feridas terríveis que cobriam todo o seu corpo, desde os pés até a cabeça.
2:8
Jó foi se sentar sobre um monte de cinzas e começou a raspar as feridas com um pedaço de caco.
2:9
A sua mulher viu isso e lhe disse:
2:10
Mas Jó respondeu à sua esposa:
Os três amigos de Jó
2:11
Três amigos de Jó souberam das desgraças que tinham caído sobre ele e saíram dos seus lugares para ir visitá-lo. Eles eram: Elifaz, da região de Temã; Bildade, da região de Suá; e Zofar, da região de Naamá. Os três concordaram ir juntos para consolar e confortar Jó.
2:12
Mas quando os três amigos se aproximaram dele, não puderam reconhecê-lo. Cheios de dor, começaram a chorar, rasgaram as suas roupas e lançaram cinzas para o ar e sobre as suas cabeças.
2:13
Depois, durante sete dias e sete noites, ficaram sentados no chão com Jó sem falar uma só palavra porque viam que Jó estava sofrendo muito.
(TB) - Tradução Brasileira
2:1
Num dia em que os filhos de Deus vieram apresentar-se perante Jeová, sucedeu vir também Satanás entre eles apresentar-se perante Jeová.
2:2
Perguntou Jeová a Satanás: Donde vens? Respondeu Satanás a Jeová: De rodear a terra e de passear por ela.
2:3
Disse Jeová a Satanás: Acaso, notaste o meu servo Jó? Pois não há ninguém semelhante a ele na terra, homem íntegro e reto, que teme a Deus e que se desvia do mal. Ele ainda conserva a sua integridade, embora me incitasses contra ele, para o consumir sem causa.
2:4
Respondeu Satanás a Jeová: Pele por pele, tudo quanto o homem tem dará pela sua vida.
2:5
Mas estende a mão agora e toca-lhe nos ossos e na carne, e ele te renunciará à tua face.
2:6
Disse Jeová a Satanás: Eis que ele está ao teu dispor; somente poupa-lhe a vida.
Jó ferido de úlceras
2:7
Saiu Satanás da presença de Jeová e feriu a Jó de úlceras malignas, desde a planta do pé até o alto da cabeça.
2:8
Jó, sentado em cinza, tomou um caco para com ele se raspar.
2:9
Sua mulher disse-lhe: Conservas tu ainda a tua integridade? Renuncia a Deus e morre.
2:10
Mas ele lhe disse: Estás falando como fala uma mulher tola. Que? Receberemos o bem da mão de Deus e não receberemos o mal? Em tudo isso, não pecou Jó com os seus lábios.
Seus três amigos o visitam
2:11
Tendo ouvido três amigos de Jó todo esse mal que lhe havia sucedido, vieram, cada um do seu lugar; Elifaz, temanita; Bildade, suíta, e Zofar, naamatita. Tinham combinado para irem condoer-se dele e consolá-lo.
2:12
Tendo, de longe, olhado para ele, e não o conhecendo, levantaram a voz e choraram; e rasgou cada um o seu manto, lançando pó ao ar sobre a sua cabeça.
2:13
Sentaram-se com ele na terra sete dias e sete noites, e nenhum deles lhe dizia palavra, pois viam que a dor era mui grande.
(BJ) - 1981 - Bíblia de Jerusalém
2:1
Num outro dia em que os Filhos de Deus vieram se apresentar novamente a Iahweh, entre eles veio também Satanás.
2:2
Iahweh perguntou a Satanás: "Donde vens?" Ele respondeu a Iahweh: "Venho de dar uma volta pela terra, andando a esmo.
2:3
Iahweh disse a Satanás: "Reparaste no meu servo Jó? Na terra não há outro igual: é um homem íntegro e reto, que teme a Deus e se afasta do mal. Ele persevera em sua integridade, e foi por nada que me instigaste contra ele para aniquilá-lo.
2:4
Satanás respondeu a Iahweh e disse: "Pele após pele! Para salvar a vida, o homem dá tudo o que possui.
2:5
Mas estende a mão sobre ti e, fere-o na carne e nos ossos; eu te garanto que te lançará maldições em rosto.
2:6
Seja!", disse Iahweh a Satanás, "faze o que quiseres com ele, mas poupa-lhe a vida.
2:7
E Satanás saiu da presença de Iahweh. Ele feriu Jó com chagas malignas desde a planta dos pés até o cume da cabeça.
2:8
Então Jó apanhou um caco de cerâmica para se coçar e sentou-se no meio da cinza.
2:9
Sua mulher disse-lhe: "Persistes ainda em tua integridade? Amaldiçoa a Deus e morre duma vez!
2:10
Ele respondeu: "Falas como uma idiota: se recebemos de Deus os bens, não deveríamos receber também os males?" Apesar de tudo isso, Jó não cometeu pecado com seus lábios.
2:11
Três amigos de Jó — Elifaz de Temã, Baldad de Suás e Sofar de Naamat — ao inteirar-se da desgraça que havia sofrido, partiram de sua terra e reuniram-se para ir compartilhar sua dor e consolá-lo.
2:12
Quando levantaram os olhos, a certa distância, não o reconheceram mais. Levantando a voz, romperam em prantos; rasgaram seus mantos e, a seguir, espalharam pó sobre a cabeça.
2:13
Sentaram-se no chão ao lado dele, sete dias e sete noites, sem dizer-lhe uma palavra, vendo como era atroz seu sofrimento.
(HSB) Hebrew Study Bible
2:1
וַיְהִ֣י הַיּ֔וֹם וַיָּבֹ֙אוּ֙ בְּנֵ֣י הָֽאֱלֹהִ֔ים לְהִתְיַצֵּ֖ב עַל־ יְהוָ֑ה וַיָּב֤וֹא גַֽם־ הַשָּׂטָן֙ בְּתֹכָ֔ם לְהִתְיַצֵּ֖ב עַל־ יְהוָֽה׃
2:2
וַיֹּ֤אמֶר יְהוָה֙ אֶל־ הַשָּׂטָ֔ן אֵ֥י מִזֶּ֖ה תָּבֹ֑א וַיַּ֨עַן הַשָּׂטָ֤ן אֶת־ יְהוָה֙ וַיֹּאמַ֔ר מִשֻּׁ֣ט בָּאָ֔רֶץ וּמֵהִתְהַלֵּ֖ךְ בָּֽהּ׃
2:3
וַיֹּ֨אמֶר יְהוָ֜ה אֶל־ הַשָּׂטָ֗ן הֲשַׂ֣מְתָּ לִבְּךָ֮ אֶל־ עַבְדִּ֣י אִיּוֹב֒ כִּי֩ אֵ֨ין כָּמֹ֜הוּ בָּאָ֗רֶץ אִ֣ישׁ תָּ֧ם וְיָשָׁ֛ר יְרֵ֥א אֱלֹהִ֖ים וְסָ֣ר מֵרָ֑ע וְעֹדֶ֙נּוּ֙ מַחֲזִ֣יק בְּתֻמָּת֔וֹ וַתְּסִיתֵ֥נִי ב֖וֹ לְבַלְּע֥וֹ חִנָּֽם׃
2:4
וַיַּ֧עַן הַשָּׂטָ֛ן אֶת־ יְהוָ֖ה וַיֹּאמַ֑ר ע֣וֹר בְּעַד־ ע֗וֹר וְכֹל֙ אֲשֶׁ֣ר לָאִ֔ישׁ יִתֵּ֖ן בְּעַ֥ד נַפְשֽׁוֹ׃
2:5
אוּלָם֙ שְֽׁלַֽח־ נָ֣א יָֽדְךָ֔ וְגַ֥ע אֶל־ עַצְמ֖וֹ וְאֶל־ בְּשָׂר֑וֹ אִם־ לֹ֥א אֶל־ פָּנֶ֖יךָ יְבָרֲכֶֽךָּ׃
2:6
וַיֹּ֧אמֶר יְהוָ֛ה אֶל־ הַשָּׂטָ֖ן הִנּ֣וֹ בְיָדֶ֑ךָ אַ֖ךְ אֶת־ נַפְשׁ֥וֹ שְׁמֹֽר׃
2:7
וַיֵּצֵא֙ הַשָּׂטָ֔ן מֵאֵ֖ת פְּנֵ֣י יְהוָ֑ה וַיַּ֤ךְ אֶת־ אִיּוֹב֙ בִּשְׁחִ֣ין רָ֔ע מִכַּ֥ף רַגְל֖וֹ [עד] (וְעַ֥ד) קָדְקֳדֽוֹ׃
2:8
וַיִּֽקַּֽח־ ל֣וֹ חֶ֔רֶשׂ לְהִתְגָּרֵ֖ד בּ֑וֹ וְה֖וּא יֹשֵׁ֥ב בְּתוֹךְ־ הָאֵֽפֶר׃
2:9
וַתֹּ֤אמֶר לוֹ֙ אִשְׁתּ֔וֹ עֹדְךָ֖ מַחֲזִ֣יק בְּתֻמָּתֶ֑ךָ בָּרֵ֥ךְ אֱלֹהִ֖ים וָמֻֽת׃
2:10
וַיֹּ֣אמֶר אֵלֶ֗יהָ כְּדַבֵּ֞ר אַחַ֤ת הַנְּבָלוֹת֙ תְּדַבֵּ֔רִי גַּ֣ם אֶת־ הַטּ֗וֹב נְקַבֵּל֙ מֵאֵ֣ת הָאֱלֹהִ֔ים וְאֶת־ הָרָ֖ע לֹ֣א נְקַבֵּ֑ל בְּכָל־ זֹ֛את לֹא־ חָטָ֥א אִיּ֖וֹב בִּשְׂפָתָֽיו׃ פ
2:11
וַֽיִּשְׁמְע֞וּ שְׁלֹ֣שֶׁת ׀ רֵעֵ֣י אִיּ֗וֹב אֵ֣ת כָּל־ הָרָעָ֣ה הַזֹּאת֮ הַבָּ֣אָה עָלָיו֒ וַיָּבֹ֙אוּ֙ אִ֣ישׁ מִמְּקֹמ֔וֹ אֱלִיפַ֤ז הַתֵּימָנִי֙ וּבִלְדַּ֣ד הַשּׁוּחִ֔י וְצוֹפַ֖ר הַנַּֽעֲמָתִ֑י וַיִּוָּעֲד֣וּ יַחְדָּ֔ו לָב֥וֹא לָנֽוּד־ ל֖וֹ וּֽלְנַחֲמֽוֹ׃
2:12
וַיִּשְׂא֨וּ אֶת־ עֵינֵיהֶ֤ם מֵרָחוֹק֙ וְלֹ֣א הִכִּירֻ֔הוּ וַיִּשְׂא֥וּ קוֹלָ֖ם וַיִּבְכּ֑וּ וַֽיִּקְרְעוּ֙ אִ֣ישׁ מְעִל֔וֹ וַיִּזְרְק֥וּ עָפָ֛ר עַל־ רָאשֵׁיהֶ֖ם הַשָּׁמָֽיְמָה׃
2:13
וַיֵּשְׁב֤וּ אִתּוֹ֙ לָאָ֔רֶץ שִׁבְעַ֥ת יָמִ֖ים וְשִׁבְעַ֣ת לֵיל֑וֹת וְאֵין־ דֹּבֵ֤ר אֵלָיו֙ דָּבָ֔ר כִּ֣י רָא֔וּ כִּֽי־ גָדַ֥ל הַכְּאֵ֖ב מְאֹֽד׃
(BKJ) - Bíblia King James - Fiel 1611
2:1
Novamente, houve um dia quando os filhos de Deus vieram apresentar-se diante do SENHOR, Satanás veio também entre eles para apresentar-se diante do SENHOR.
2:2
E o SENHOR disse a Satanás: De onde tu vens? E Satanás respondeu ao SENHOR, e disse: De ir para lá e para cá na terra, e de nela andar para cima e para baixo.
2:3
E o SENHOR disse a Satanás: Tu consideraste o meu servo Jó, que não há ninguém como ele na terra, homem perfeito e justo, que teme a Deus e se afasta do mal, e que ainda se apega à sua integridade, apesar de que me incitaste contra ele, para destruí-lo sem causa.
2:4
E Satanás respondeu ao SENHOR, e disse: Pele por pele, sim; tudo o que um homem tem ele dará por sua vida.
2:5
Porém, estende tua mão agora, e toca-lhe os ossos, e a carne, e ele te amaldiçoará diante de tua face.
2:6
E o SENHOR disse a Satanás: Eis que ele está na tua mão; mas poupa-lhe a vida.
2:7
Então Satanás retirou-se da presença do SENHOR, e feriu Jó com úlceras malignas desde a sola de seu pé até sua coroa.
2:8
E ele tomando para si um caco, se raspava com ele; estando assentado entre as cinzas.
2:9
Então disse sua esposa a ele: Ainda reténs tua integridade? Amaldiçoa a Deus, e morre.
2:10
Mas ele disse a ela: Tu falas como costumam falar as mulheres tolas. Se receberemos o bem da mão de Deus, não receberemos o mal? Em tudo isto não pecou Jó com os seus lábios.
2:11
Então, quando os três amigos de Jó ouviram sobre todo este mal que lhe sobreviera, cada um veio de seu próprio lugar: Elifaz, o temanita, e Bildade, o suíta, e Zofar, o naamatita; porque haviam concordado em vir para prantear com ele e consolá-lo.
2:12
E quando eles levantaram seus olhos de longe, não o conheceram, levantaram sua voz e choraram, e cada um rasgou o seu manto e lançou pó sobre as suas cabeças em direção ao céu.
2:13
Então, assentaram-se com ele no chão, durante sete dias e sete noites; e ninguém lhe falou uma palavra, porque eles viram que sua dor era muito grande.
(LTT) Bíblia Literal do Texto Tradicional
Terrível aflição no corpo. Integridade de Jó na 2ª tentação por Satanás. Instado, recusa-se amaldiçoar Deus. Visita de 3 amigos.
2:1
2:2
Então o SENHOR disse a Satanás: "Donde vens? " E respondeu Satanás ao SENHOR, e disse: De correr de uma para outra parte, através da terra, e de passear para cima e para baixo, através dela.
2:3
E disse o SENHOR a Satanás: "Observaste o Meu servo Jó? Porque ninguém há na terra semelhante a ele, homem perfeito e reto, temente a Deus e que se desvia do mal, e que ainda retém a sua integridade, havendo-Me tu incitado contra ele, para o consumir sem causa. "
2:4
Então Satanás respondeu ao SENHOR, e disse: Pele por pele, e tudo quanto o homem tem dará pela sua vida.
2:5
Porém estende a Tua mão, e toca-lhe nos ossos, e na carne, e verás se não blasfema contra Ti na Tua face!
2:6
E disse o SENHOR a Satanás: "Eis que ele está na tua mão; porém preserva a vida dele. "
2:7
2:8
E Jó tomou um caco- de- cerâmica para se raspar com ele; e estava assentado no meio da cinza.
2:9
2:10
Porém ele lhe disse: Como fala qualquer doida, falas tu; receberemos o bem de Deus, e não receberíamos o mal? Em tudo isto não pecou Jó com os seus lábios.
2:11
2:12
E, levantando de longe os seus olhos, não o conheceram; e levantaram a sua voz e choraram, e rasgou cada homem o seu manto, e sobre as suas cabeças lançaram pó ao ar.
2:13
E assentaram-se com ele na terra, sete dias e sete noites; e nenhum lhe dizia palavra alguma, porque viam que a dor era muito grande.
(BJ2) - 2002 - Bíblia de Jerusalém
2:1
Num outro dia em que os Filhos de Deus vieram se apresentar novamente a Iahweh, entre eles[m] veio também Satanás.
2:2
Iahweh perguntou a Satanás: "Donde vens?" Ele respondeu a Iahweh: "Venho de dar uma volta pela terra, andando a esmo."
2:3
Iahweh disse a Satanás: "Reparaste no meu servo Jó? Na terra não há outro igual: é um homem íntegro e reto, que teme a Deus e se afasta do mal. Ele persevera em sua integridade, e foi por nada que me instigaste contra ele para aniquilá-lo."
2:4
Satanás respondeu a Iahweh e disse: "Pele após pele![n] Para salvar a vida, o homem dá tudo o que possui.
2:5
Mas estende a mão sobre ti e, fere-o na carne e nos ossos; eu te garanto que te lançará maldições em rosto."
2:6
"Seja!", disse Iahweh a Satanás, "faze o que quiseres com ele, mas poupa-lhe a vida."
2:7
E Satanás saiu da presença de Iahweh. Ele feriu Jó com chagas malignas[o] desde a planta dos pés até o cume da cabeça.
2:8
Então Jó apanhou um caco de cerâmica para se coçar e sentou-se no meio da cinza.
2:9
Sua mulher disse-lhe: "Persistes ainda em tua integridade? Amaldiçoa a Deus e morre duma vez!"
2:10
Ele respondeu: "Falas como uma idiota: se recebemos de Deus os bens, não deveríamos receber também os males?" Apesar de tudo isso, Jó não cometeu pecado com seus lábios.
2:11
Três amigos de Jó - Elifaz de Temã, Baldad de Suás e Sofar de Naamat[p] - ao inteirar-se da desgraça que havia sofrido, partiram de sua terra e reuniram-se para ir compartilhar sua dor e consolá-lo.
2:12
Quando levantaram os olhos, a certa distância, não o reconheceram mais. Levantando a voz, romperam em prantos; rasgaram seus mantos e, a seguir, espalharam pó sobre a cabeça e em direção qo céu[q] .
2:13
Sentaram-se no chão ao lado dele, sete dias e sete noites, sem dizer-lhe uma palavra, vendo como era atroz seu sofrimento.
Notas de Rodapé da (BJ2) - 2002 - Bíblia de Jerusalém
2:1
[m]
O hebr. acrescenta: "para apresentar-se diante de hhweh", faltando em 1,6 e sendo omitido pelo grego.
2:4
[n]
Locução proverbial, sem dúvida corrente, que deve ser interpretada de acordo com a frase seguinte. Fazendo um trocadilho com a palavra "pele", que tanto pode designar vestes de pele (Gn
2:7
[o]
A palavra que propriamente designa uma inflamação, é aplicada noutras passagens à sexta praga do Egito (Ex
2:11
[p]
As três localidades estão situadas na região iduméia e árabe. Edom e o "Oriente" (cf. 1,3+) eram considerados em Israel pátrias da sabedoria (1Rs
2:12
[q]
Rito de penitência e sobretudo de luto (cf. Js(VULG) - Vulgata Latina
2:1
2:2
ut diceret Dominus ad Satan : Unde venis ? Qui respondens ait : Circuivi terram, et perambulavi eam.
2:3
Et dixit Dominus ad Satan : Numquid considerasti servum meum Job, quod non sit ei similis in terra, vir simplex et rectus, ac timens Deum, et recedens a malo, et adhuc retinens innocentiam ? tu autem commovisti me adversus eum, ut affligerem eum frustra.
2:4
Cui respondens Satan, ait : Pellem pro pelle, et cuncta quæ habet homo dabit pro anima sua ;
2:5
alioquin mitte manum tuam, et tange os ejus et carnem, et tunc videbis quod in faciem benedicat tibi.
2:6
Dixit ergo Dominus ad Satan : Ecce in manu tua est : verumtamen animam illius serva.
2:7
Egressus igitur Satan a facie Domini, percussit Job ulcere pessimo, a planta pedis usque ad verticem ejus ;
2:8
qui testa saniem radebat, sedens in sterquilinio.
2:9
Dixit autem illi uxor sua : Adhuc tu permanes in simplicitate tua ? Benedic Deo, et morere.
2:10
Qui ait ad illam : Quasi una de stultis mulieribus locuta es : si bona suscepimus de manu Dei, mala quare non suscipiamus ? In omnibus his non peccavit Job labiis suis.
2:11
2:12
Cumque elevassent procul oculos suos, non cognoverunt eum, et exclamantes ploraverunt, scissisque vestibus sparserunt pulverem super caput suum in cælum.
2:13
Et sederunt cum eo in terra septem diebus et septem noctibus : et nemo loquebatur ei verbum : videbant enim dolorem esse vehementem.
Pesquisando por Jó 2:1-13 nas obras literárias.
Procurar Vídeos Sobre Jó 2:1
Referências em Livro Espírita
Não foram encontradas referências para Jó 2:1-13 em Livro Espírita.
Referências em Outras Obras
CARLOS TORRES PASTORINO
Locais
AR
Atualmente: JORDÂNIACapital de Moab. Esta terra não foi dada por Deus aos israelitas. Deuteronômio
DOR
ISRAEL
Comentários
Beacon
Comentário Bíblico de Beacon - Interpretação abrangente da Bíblia por 40 teólogos evangélicos conservadoresChamplin
Antigo e Novo Testamento interpretado versículo por versículo por Russell Norman Champlin é cristão de cunho protestanteGenebra
Comentários da Bíblia de Estudos de Genebra pela Sociedade Bíblica do Brasil para versão Almeida Revista e Atualizada (ARA)Matthew Henry
Comentário Bíblico de Matthew Henry, um pastor presbiteriano e comentarista bíblico inglês.Wesley
Comentário bíblico John Wesley - Metodista - Clérigo AnglicanoWiersbe
Comentário bíblico expositivo por Warren Wendel Wiersbe, pastor CalvinistaRussell Shedd
Comentários da Bíblia por Russell Shedd, teólogo evangélico e missionário da Missão Batista Conservadora.NVI F. F. Bruce
Comentário Bíblico da versão NVI por Frederick Fyvie Bruce, um dos fundadores da moderna compreensão evangélica da BíbliaMoody
Comentários bíblicos por Charles F. Pfeiffer, BatistaFrancis Davidson
O Novo Comentário da Bíblia, por Francis DavidsonEsta é uma área reservada para apresentar os materiais enviados pelos colaboradores.
Colaboradores
Contribua conosco. Envie seus estudos sobre Jó 2:1-13.
Podem ser texto, planilha, áudio, apresentação ou vídeo.
Enviar meu Material
Referências Bíblicas de Jó 2:1-13
Como a bíblia foi escrita por diversos autores e em períodos e regiões diferentes, a ocorrência de conteúdo cruzado é um ponto útil para o estudo já que explica o texto com referências da própria bíblia.
Ver referências