(ARC) - 1969 - Almeida Revisada e Corrigida
Jesus perante Pilatos e perante Herodes
Jesus a caminho do Gólgota
A crucificação
A sepultura de Jesus
Leitura em Paralelo
Traduza você mesmo lendo em paralelo as versões originais e a tradução literal.
| Verso | Original | Tradução Literal | Almeida Revisada e Atualizada | Inglês |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Καὶ ἀναστὰν ἅπαν τὸ πλῆθος αὐτῶν ἤγαγον αὐτὸν ἐπὶ τὸν Πιλᾶτον* | E levantando-se toda a multidão deles levaram ele a Pilatos | Levantando-se toda a assembleia, levaram Jesus a Pilatos. | And having risen up all the multitude of them led him to - Pilate |
| 2 | ἤρξαντο δὲ κατηγορεῖν αὐτοῦ λέγοντες Τοῦτον εὕραμεν διαστρέφοντα τὸ ἔθνος ἡμῶν καὶ κωλύοντα φόρους Καίσαρι διδόναι καὶ λέγοντα ἑαυτὸν Χριστὸν βασιλέα εἶναι | Começaram E A acusá-lo Dele Dizendo Este Encontramos Subvertendo A Nação Nossa E Proibindo Impostos A César De serem pagos E Dizendo Ele mesmo Cristo Rei Ser | E ali passaram a acusá-lo , dizendo: Encontramos este homem pervertendo a nossa nação, vedando pagar tributo a César e afirmando ser ele o Cristo, o Rei. | they began moreover to accuse him saying This [man] we found misleading the nation of us and forbidding tribute to Ceasar to be given and saying Himself Christ a king to be |
| 3 | ὁ δὲ Πιλᾶτος* ἠρώτησεν αὐτὸν λέγων Σὺ εἶ ὁ Βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ ἔφη Σὺ λέγεις | O Então Pilatos perguntou a ele dizendo Tu és o Rei dos Judeus E respondendo respondendo a ele disse Tu dizes | Então, lhe perguntou Pilatos: És tu o rei dos judeus? Respondeu Jesus: Tu o dizes. | - moreover Pilate questioned him saying You are the king of the Jews - and answering him he said You say |
| 4 | ὁ δὲ Πιλᾶτος* εἶπεν πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς ὄχλους Οὐδὲν εὑρίσκω αἴτιον ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ | o mas Pilatos disse a os principais sacerdotes e as multidões Nenhum encontro crime em o homem este | Disse Pilatos aos principais sacerdotes e às multidões: Não vejo neste homem crime algum. | - moreover Pilate said to the chief priests and the crowds no find I guilt in the man this |
| 5 | οἱ δὲ ἐπίσχυον λέγοντες ὅτι Ἀνασείει τὸν λαὸν διδάσκων καθ’ ὅλης τῆς Ἰουδαίας καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἕως ὧδε | os mas insistiam dizendo que Ele subleva o povo ensinando por toda a Judeia e começando desde a Galileia até aqui | Insistiam, porém, cada vez mais, dizendo : Ele alvoroça o povo, ensinando por toda a Judeia, desde a Galileia, onde começou, até aqui. | - but they were insisting saying - He stirs up the people teaching throughout all - of Judea and he has begun from - Galilee even to here |
| 6 | Πιλᾶτος* δὲ ἀκούσας ἐπηρώτησεν εἰ ὁ ἄνθρωπος Γαλιλαῖός ἐστιν | Pilatos entretanto tendo ouvido perguntou se o homem galileu é | Tendo Pilatos ouvido isto, perguntou se aquele homem era galileu. | Pilate moreover having heard asked whether the man a Galilean is |
| 7 | καὶ ἐπιγνοὺς ὅτι ἐκ τῆς ἐξουσίας Ἡρῴδου ἐστὶν ἀνέπεμψεν αὐτὸν πρὸς Ἡρῴδην ὄντα καὶ αὐτὸν ἐν Ἱεροσολύμοις ἐν ταύταις ταῖς ἡμέραις | e tendo reconhecido que de a jurisdição de Herodes é enviou ele para Herodes estando também ele mesmo em Jerusalém nestes aqueles dias dias | Ao saber que era da jurisdição de Herodes, estando este, naqueles dias, em Jerusalém, lho remeteu. | and having known that from the jurisdiction of Herod he is he sent up him to Herod being also he himself at Jerusalem in those - days |
| 8 | ὁ δὲ Ἡρῴδης ἰδὼν τὸν Ἰησοῦν ἐχάρη λίαν ἦν γὰρ ἐξ ἱκανῶν χρόνων θέλων ἰδεῖν αὐτὸν διὰ τὸ ἀκούειν περὶ αὐτοῦ καὶ ἤλπιζέν τι σημεῖον ἰδεῖν ὑπ’ αὐτοῦ γινόμενον | o e Herodes tendo visto a Jesus alegrou-se muito pois de fato de longos tempos desejava ver a ele por causa de o ouvir a respeito de ele e esperava algum sinal ver por ele realizado | Herodes, vendo a Jesus, sobremaneira se alegrou, pois havia muito queria vê-lo , por ter ouvido falar a seu respeito; esperava também vê-lo fazer algum sinal. | - and Herod having seen - Jesus glad exceedingly he was indeed of a long time he is wishing to see him because of - hearing concerning him and he was hoping some sign to see by him done |
| 9 | ἐπηρώτα δὲ αὐτὸν ἐν λόγοις ἱκανοῖς αὐτὸς δὲ οὐδὲν ἀπεκρίνατο αὐτῷ | perguntava e a ele em palavras muitas ele porém nada respondeu a ele | E de muitos modos o interrogava; Jesus, porém, nada lhe respondia. | he questioned moreover him in words many he however nothing answered him |
| 10 | εἱστήκεισαν δὲ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς εὐτόνως κατηγοροῦντες αὐτοῦ | estavam e os sumos sacerdotes e os escribas acusando veementemente dele | Os principais sacerdotes e os escribas ali presentes o acusavam com grande veemência. | had been standing by moreover the chief priests and the scribes vehemently accusing him |
| 11 | ἐξουθενήσας δὲ αὐτὸν ‹καὶ› ὁ Ἡρῴδης σὺν τοῖς στρατεύμασιν αὐτοῦ καὶ ἐμπαίξας περιβαλὼν ἐσθῆτα λαμπρὰν ἀνέπεμψεν αὐτὸν τῷ Πιλάτῳ* | tendo desprezado e ele também o Herodes com as tropas dele e tendo zombado tendo vestido uma roupa esplêndida enviou de volta ele a Pilatos | Mas Herodes, juntamente com os da sua guarda, tratou-o com desprezo, e, escarnecendo dele, fê-lo vestir-se de um manto aparatoso, e o devolveu a Pilatos. | having set at nought moreover him also - Herod with the troops of him and having mocked [him] having put on apparel splendid he sent back him to Pilate |
| 12 | ἐγένοντο δὲ φίλοι ὅ τε Ἡρῴδης καὶ ὁ Πιλᾶτος* ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ μετ’ ἀλλήλων προϋπῆρχον γὰρ ἐν ἔχθρᾳ ὄντες πρὸς αὑτούς | tornaram-se e amigos o tanto Herodes quanto o Pilatos na mesma aquele dia um com o outro pois antes estavam pois em inimizade sendo entre si | Naquele mesmo dia, Herodes e Pilatos se reconciliaram , pois, antes, viviam inimizados um com o outro. | became moreover friends - both Herod and - Pilate on same the day with one another before they were indeed at emnity were between themselves |
| 13 | Πιλᾶτος* δὲ συνκαλεσάμενος τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ τὸν λαὸν | Pilatos então tendo convocado os principais sacerdotes e os governantes e o povo | Então, reunindo Pilatos os principais sacerdotes, as autoridades e o povo, | Pilate moreover having called together the chief priests and the rulers and the people |
| 14 | εἶπεν πρὸς αὐτούς Προσηνέγκατέ μοι τὸν ἄνθρωπον τοῦτον ὡς ἀποστρέφοντα τὸν λαόν καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἐνώπιον ὑμῶν ἀνακρίνας οὐθὲν εὗρον ἐν τῷ ἀνθρώπῳ τούτῳ αἴτιον ὧν κατηγορεῖτε κατ’ αὐτοῦ | disse a eles Trouxeram a mim o homem este como desvirtuando o povo e eis que eu diante de vocês tendo examinado nada encontrei em o homem este culpado daquilo que vocês o acusam contra ele | disse-lhes : Apresentastes-me este homem como agitador do povo; mas, tendo-o interrogado na vossa presença, nada verifiquei contra ele dos crimes de que o acusais. | said to them You brought to me the man this as misleading the people and behold I before you having examined [him] nothing found in the man this guilty of that accusation you are bringing against him |
| 15 | ἀλλ’ οὐδὲ Ἡρῴδης ἀνέπεμψεν γὰρ αὐτὸν πρὸς ἡμᾶς καὶ ἰδοὺ οὐδὲν ἄξιον θανάτου ἐστὶν πεπραγμένον αὐτῷ | mas nem Herodes reenviou pois ele a nós e eis que nada digno de morte há feito por ele | Nem tampouco Herodes, pois no-lo tornou a enviar. É, pois, claro que nada contra ele se verificou digno de morte. | but not even Herod [did] he sent back indeed him to us and Behold nothing worthy of death is done by him |
| 16 | παιδεύσας οὖν αὐτὸν ἀπολύσω | Tendo castigado portanto ele soltarei | Portanto, após castigá-lo , soltá-lo-ei. | Having punished therefore him I will release [him] |
| 17 | ⧼Ἀνάγκην δὲ εἴχεν ἀπολύειν αὐτοῖς κατὰ ἑορτὴν ἕνα⧽ | Ora, era necessário e que libertasse libertar a eles na festa um | E era-lhe forçoso soltar-lhes um detento por ocasião da festa. | of necessity now he had to release to them at [the] feast one |
| 18 | ἀνέκραγον δὲ παμπληθεὶ* λέγοντες Αἶρε τοῦτον ἀπόλυσον δὲ ἡμῖν τὸν Βαραββᾶν | clamavam entretanto todos juntos dizendo Tira este solta e para nós Barrabás | Toda a multidão, porém, gritava: Fora com este! Solta-nos Barrabás! | they cried out however all together saying Away with this [man] release moreover to us - Barabbas |
| 19 | ὅστις ἦν διὰ στάσιν τινὰ γενομένην ἐν τῇ πόλει καὶ φόνον βληθεὶς ἐν τῇ φυλακῇ | o qual era por causa de uma insurreição certa tendo ocorrido na a cidade e homicídio tendo sido lançado na a prisão | Barrabás estava no cárcere por causa de uma sedição na cidade e também por homicídio. | who was on account of insurrection a certain having been made in the city and murder having been cast into the prison |
| 20 | πάλιν δὲ ὁ Πιλᾶτος* προσεφώνησεν αὐτοῖς θέλων ἀπολῦσαι τὸν Ἰησοῦν | Novamente então o Pilatos dirigiu-se a eles querendo libertar a Jesus | Desejando Pilatos soltar a Jesus, insistiu ainda. | Again therefore - Pilate called to them wishing to release - Jesus |
| 21 | οἱ δὲ ἐπεφώνουν λέγοντες Σταύρου σταύρου αὐτόν | Mas eles gritavam dizendo Crucifica-o! Crucifica-o! Ele | Eles, porém, mais gritavam: Crucifica-o! Crucifica-o ! | - but they were crying out saying Crucify crucify him |
| 22 | ὁ δὲ τρίτον εἶπεν πρὸς αὐτούς Τί γὰρ κακὸν ἐποίησεν οὗτος οὐδὲν αἴτιον θανάτου εὗρον ἐν αὐτῷ παιδεύσας οὖν αὐτὸν ἀπολύσω | o e terceira disse a eles Que pois mal fez este nenhuma causa de morte encontrei nele nele tendo punido portanto a ele soltarei | Então, pela terceira vez, lhes perguntou: Que mal fez este? De fato, nada achei contra ele para condená-lo à morte; portanto, depois de o castigar, soltá-lo-ei. | - and a third [time] he said to them What indeed evil did commit this [man] No cause of death found I in him Having punished therefore him I will release [him] |
| 23 | οἱ δὲ ἐπέκειντο φωναῖς μεγάλαις αἰτούμενοι αὐτὸν σταυρωθῆναι καὶ κατίσχυον αἱ φωναὶ αὐτῶν ⧼καὶ τῶν ἀρχιερέων⧽ | Os E Insistiam Com vozes Altas Pedindo Que ele Fosse crucificado E Prevaleceram As Vozes Deles E Dos Sumos sacerdotes | Mas eles instavam com grandes gritos, pedindo que fosse crucificado. E o seu clamor prevaleceu. | - and they were urgent with voices loud asking for him to be crucified And prevailed the voices of them and of the chief priests |
| 24 | καὶ Πιλᾶτος* ἐπέκρινεν γενέσθαι τὸ αἴτημα αὐτῶν | e Pilatos sentenciou que se fizesse o pedido deles | Então, Pilatos decidiu atender-lhes o pedido. | and Pilate sentenced to be done the demand of them |
| 25 | ἀπέλυσεν δὲ τὸν διὰ στάσιν καὶ φόνον βεβλημένον εἰς φυλακὴν ὃν ᾐτοῦντο τὸν δὲ Ἰησοῦν παρέδωκεν τῷ θελήματι αὐτῶν | soltou ora aquele por causa de insurreição e homicídio que havia sido lançado na prisão a quem pediam e Jesus entregou à vontade deles | Soltou aquele que estava encarcerado por causa da sedição e do homicídio, a quem eles pediam; e, quanto a Jesus, entregou-o à vontade deles. | he released moreover the [one] on account of insurrection and murder having been cast into prison whom they had asked for - and Jesus he delivered to the will of them |
| 26 | Καὶ ὡς ἀπήγαγον αὐτόν ἐπιλαβόμενοι Σίμωνά τινα Κυρηναῖον ἐρχόμενον ἀπ’ ἀγροῦ ἐπέθηκαν αὐτῷ τὸν σταυρὸν φέρειν ὄπισθεν τοῦ Ἰησοῦ | E quando o levaram ele prendendo Simão um certo de Cirene que vinha do campo colocaram sobre ele a cruz para carregar atrás de Jesus | E, como o conduzissem, constrangendo um cireneu, chamado Simão, que vinha do campo, puseram-lhe a cruz sobre os ombros, para que a levasse após Jesus. | And as they led away him having laid hold on Simon a certain of Cyrene coming from the country they put upon him the cross to carry [it] behind - Jesus |
| 27 | Ἠκολούθει δὲ αὐτῷ πολὺ πλῆθος τοῦ λαοῦ καὶ γυναικῶν αἳ ἐκόπτοντο καὶ ἐθρήνουν αὐτόν | Seguia e a ele uma grande multidão do povo e de mulheres que pranteavam e lamentavam por ele | Seguia-o numerosa multidão de povo, e também mulheres que batiam no peito e o lamentavam. | Were following and him a great multitude of the people and of women who were mourning and lamenting for him |
| 28 | στραφεὶς δὲ πρὸς αὐτὰς ‹ὁ› Ἰησοῦς εἶπεν Θυγατέρες Ἰερουσαλήμ* μὴ κλαίετε ἐπ’ ἐμέ πλὴν ἐφ’ ἑαυτὰς κλαίετε καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ὑμῶν | tendo se virado entretanto para elas Jesus disse Filhas de Jerusalém não chorem por mim mas por vocês mesmas chorem e por os filhos de vocês | Porém Jesus, voltando-se para elas, disse: Filhas de Jerusalém, não choreis por mim; chorai, antes, por vós mesmas e por vossos filhos! | having turned moreover to them - Jesus said Daughters of Jerusalem not weep for me but for yourselves weep and for the children of you |
| 29 | ὅτι ἰδοὺ ἔρχονται ἡμέραι ἐν αἷς ἐροῦσιν Μακάριαι αἱ στεῖραι καὶ αἱ κοιλίαι αἳ οὐκ ἐγέννησαν καὶ μαστοὶ οἳ οὐκ ἔθρεψαν | Pois Eis que vêm dias em que dirão Bem-aventuradas as estéreis e as ventres que nunca geraram e seios que nunca amamentaram | Porque dias virão em que se dirá: Bem-aventuradas as estéreis, que não geraram, nem amamentaram. | for Behold are coming days in which they will say Blessed [are] the barren and the wombs that never did bear and breasts that never nursed |
| 30 | τότε ἄρξονται λέγειν τοῖς ὄρεσιν Πέσετε* ἐφ’ ἡμᾶς καὶ τοῖς βουνοῖς Καλύψατε ἡμᾶς | Então começarão a dizer aos montes Caí sobre nós e aos outeiros Cobri nós | Nesses dias, dirão aos montes: Caí sobre nós! E aos outeiros: Cobri-nos ! | Then will they begin to say to the mountains Fall upon us and to the hills Cover us |
| 31 | ὅτι εἰ ἐν ‹τῷ› ὑγρῷ ξύλῳ ταῦτα ποιοῦσιν ἐν τῷ ξηρῷ τί γένηται | pois se na a verde madeira estas coisas fazem na a seca o que acontecerá | Porque, se em lenho verde fazem isto, que será no lenho seco? | for if in the green tree these things they do in the dry what might take place |
| 32 | Ἤγοντο δὲ καὶ ἕτεροι κακοῦργοι δύο σὺν αὐτῷ ἀναιρεθῆναι | Eles eram levados e também outros criminosos dois com ele para serem mortos | E também eram levados outros dois, que eram malfeitores, para serem executados com ele. | Were being led away and also other criminals two with him to be put to death |
| 33 | Καὶ ὅτε ἦλθον ἐπὶ τὸν τόπον τὸν καλούμενον Κρανίον ἐκεῖ ἐσταύρωσαν αὐτὸν καὶ τοὺς κακούργους ὃν μὲν ἐκ δεξιῶν ὃν δὲ ἐξ ἀριστερῶν | E quando chegaram ao lugar lugar - chamado Caveira ali crucificaram ele e os criminosos um de fato à direita outro e à esquerda | Quando chegaram ao lugar chamado Calvário, ali o crucificaram, bem como aos malfeitores, um à direita, outro à esquerda. | And when they came to the place - called The Skull there they crucified him and the criminals one indeed on [the] right one moreover on [the] left |
| 34 | ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔλεγεν Πάτερ ἄφες αὐτοῖς οὐ γὰρ οἴδασιν τί ποιοῦσιν διαμεριζόμενοι δὲ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἔβαλον κλήρους | O E Jesus dizia Pai perdoa eles não pois sabem o que fazem dividindo e as vestes dele lançaram sortes | Contudo, Jesus dizia: Pai, perdoa-lhes , porque não sabem o que fazem. Então, repartindo as vestes dele, lançaram sortes. | - and Jesus said Father forgive them not indeed they know what they do dividing moreover the garments of him they cast a lot |
| 35 | καὶ εἱστήκει ὁ λαὸς θεωρῶν ἐξεμυκτήριζον δὲ καὶ οἱ ἄρχοντες λέγοντες Ἄλλους ἔσωσεν σωσάτω ἑαυτόν εἰ οὗτός ἐστιν ὁ Χριστὸς τοῦ Θεοῦ ὁ ἐκλεκτός | E estava o povo observando zombavam e também os governantes dizendo A outros salvou que salve a si mesmo se este é o Cristo de Deus o Escolhido | O povo estava ali e a tudo observava. Também as autoridades zombavam e diziam: Salvou os outros; a si mesmo se salve, se é, de fato, o Cristo de Deus, o escolhido. | And stood the people beholding were deriding [him] moreover also the rulers saying Others he saved let him save himself if this is the Christ - of God the Chosen [One] |
| 36 | ἐνέπαιξαν δὲ αὐτῷ καὶ οἱ στρατιῶται προσερχόμενοι ὄξος προσφέροντες αὐτῷ | zombaram e dele também os soldados aproximando-se vinagre oferecendo a ele | Igualmente os soldados o escarneciam e, aproximando-se, trouxeram-lhe vinagre, dizendo: | mocked moreover him also the soldiers coming near sour wine offering him |
| 37 | καὶ λέγοντες Εἰ σὺ εἶ ὁ Βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων σῶσον σεαυτόν | e dizendo Se tu és o Rei dos Judeus salva a ti mesmo | Se tu és o rei dos judeus, salva-te a ti mesmo. | and saying If you are the King of the Jews save yourself |
| 38 | ἦν δὲ καὶ ἐπιγραφὴ ἐπ’ αὐτῷ Ὁ* ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ οὗτος* {γράμμασιν Ἑλληνικοῖς καὶ Ρωμαϊκοῖς καὶ Ἑβραϊκοῖς} | Havia E também uma inscrição sobre ele O Rei dos Judeus Este em letras Gregas e Latinas e Hebraicas | Também sobre ele estava esta epígrafe em letras gregas, romanas e hebraicas: ESTE É O REI DOS JUDEUS. | there was moreover also an inscription over him the King of the Jews This in letters Greek and Latin and Hebrew |
| 39 | Εἷς δὲ τῶν κρεμασθέντων κακούργων ἐβλασφήμει αὐτόν ‹λέγων› Οὐχὶ σὺ εἶ ὁ Χριστός σῶσον σεαυτὸν καὶ ἡμᾶς | Um E Dos Que foram pendurados Criminosos Insultava Ele Dizendo Não Tu és Se O Cristo Salva A ti mesmo E Nós | Um dos malfeitores crucificados blasfemava contra ele, dizendo: Não és tu o Cristo? Salva-te a ti mesmo e a nós também. | one moreover of the having been hanged criminals railed at him saying not you are if the Christ save Yourself and us |
| 40 | ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἕτερος ἐπιτιμῶν αὐτῷ ἔφη Οὐδὲ φοβῇ σὺ τὸν Θεόν ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ κρίματι εἶ | Respondendo então o outro repreendia ele dizendo Nem temes tu a Deus visto que sob o mesmo julgamento estás | Respondendo-lhe, porém, o outro, repreendeu-o , dizendo: Nem ao menos temes a Deus, estando sob igual sentença? | answering moreover the other was rebuking him saying Not even do you fear you - God that [you] under the same judgment are |
| 41 | καὶ ἡμεῖς μὲν δικαίως ἄξια γὰρ ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπον ἔπραξεν | E nós certamente justamente digno pois do que fizemos estamos recebendo este homem mas nada de errado fez | Nós, na verdade, com justiça, porque recebemos o castigo que os nossos atos merecem; mas este nenhum mal fez. | And we indeed justly worthy indeed of what we did we are receiving [this] man moreover nothing wrong did |
| 42 | καὶ ἔλεγεν Ἰησοῦ μνήσθητί μου ὅταν ἔλθῃς εἰς τὴν βασιλείαν σου | E disse a Jesus Lembra-te de mim quando entrares em o reino teu | E acrescentou: Jesus, lembra-te de mim quando vieres no teu reino. | And he said to Jesus Remember me when you come into the kingdom of you |
| 43 | καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀμήν σοι λέγω σήμερον μετ’ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ Παραδείσῳ | E disse a ele Em verdade a você digo hoje com mim estarás no Paraíso | Jesus lhe respondeu: Em verdade te digo que hoje estarás comigo no paraíso. | And he said to him Truly to you I say today with me you will be in - Paradise |
| 44 | Καὶ ἦν ἤδη ὡσεὶ ὥρα ἕκτη καὶ σκότος ἐγένετο ἐφ’ ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης | E era já cerca de a hora sexta e escuridão veio sobre toda a terra até a hora nona | Já era quase a hora sexta, e, escurecendo-se o sol, houve trevas sobre toda a terra até à hora nona. | And it was now about [the] hour sixth and darkness came over all the land until [the] hour ninth |
| 45 | τοῦ ἡλίου ἐκλιπόντος ἐσχίσθη δὲ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ μέσον | do sol tendo-se obscurecido rasgou-se e o véu do templo ao meio | E rasgou-se pelo meio o véu do santuário. | the sun was darkened was torn moreover the veil of the temple in [the] middle |
| 46 | καὶ φωνήσας φωνῇ μεγάλῃ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν Πάτερ εἰς χεῖράς σου παρατίθεμαι τὸ πνεῦμά μου τοῦτο δὲ εἰπὼν ἐξέπνευσεν | E clamando com uma voz alta Jesus disse Pai nas tuas mãos tuas entrego o Espírito meu isto e dito expirou | Então, Jesus clamou em alta voz: Pai, nas tuas mãos entrego o meu espírito! E, dito isto, expirou. | And having called out with a voice loud - Jesus said Father into [the] hands of you I commit the Spirit of me this moreover having said he breathed his last |
| 47 | ἰδὼν δὲ ὁ ἑκατοντάρχης τὸ γενόμενον ἐδόξαζεν τὸν Θεὸν λέγων Ὄντως ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος ἦν | tendo visto e o centurião o que aconteceu glorificava a Deus dizendo Certamente o homem este justo era | Vendo o centurião o que tinha acontecido, deu glória a Deus, dizendo: Verdadeiramente, este homem era justo. | having seen moreover the centurion that having taken place glorified - God saying Certainly the man this righteous was |
| 48 | καὶ πάντες οἱ συμπαραγενόμενοι* ὄχλοι ἐπὶ τὴν θεωρίαν ταύτην θεωρήσαντες τὰ γενόμενα τύπτοντες τὰ στήθη ὑπέστρεφον | E todos os que se haviam reunido multidões para o espetáculo este tendo visto as coisas que haviam acontecido batendo no peito voltaram | E todas as multidões reunidas para este espetáculo, vendo o que havia acontecido, retiraram-se a lamentar, batendo nos peitos. | And all the having come together crowds to the spectacle this having seen the things having taken place beating the breasts returned [home] |
| 49 | εἱστήκεισαν δὲ πάντες οἱ γνωστοὶ αὐτῷ ἀπὸ μακρόθεν καὶ γυναῖκες αἱ συνακολουθοῦσαι αὐτῷ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ὁρῶσαι ταῦτα | estavam e todos os conhecidos dele de longe e mulheres as que seguiam a ele da da Galileia vendo estas coisas | Entretanto, todos os conhecidos de Jesus e as mulheres que o tinham seguido desde a Galileia permaneceram a contemplar de longe estas coisas. | stood moreover all those who knew him from afar off also women those having followed him from - Galilee beholding these things |
| 50 | Καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι Ἰωσὴφ βουλευτὴς ὑπάρχων [καὶ] ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ δίκαιος | E eis que um homem chamado José membro do Conselho sendo também um homem bom e justo | E eis que certo homem, chamado José, membro do Sinédrio, homem bom e justo | And behold a man named Joseph a Council member being also a man good and righteous |
| 51 | οὗτος οὐκ ἦν συνκατατεθειμένος τῇ βουλῇ καὶ τῇ πράξει αὐτῶν ἀπὸ Ἁριμαθαίας* πόλεως τῶν Ἰουδαίων ὃς προσεδέχετο τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ | Este Não Era Tinha consentido Com o Conselho E Com a Ação Deles De Arimateia Cidade Dos Judeus Que Esperava O Reino De Deus | (que não tinha concordado com o desígnio e ação dos outros), natural de Arimatéia, cidade dos judeus, e que esperava o reino de Deus, | he not was having consented to the counsel and the deed of them from Arimathaea a city of the Jews who was waiting for the kingdom - of God |
| 52 | οὗτος προσελθὼν τῷ Πιλάτῳ* ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ | Este aproximando-se de Pilatos pediu o corpo de Jesus | tendo procurado a Pilatos, pediu-lhe o corpo de Jesus, | he having gone - to Pilate asked [for] the body - of Jesus |
| 53 | καὶ καθελὼν ἐνετύλιξεν αὐτὸ σινδόνι καὶ ἔθηκεν αὐτὸν ἐν μνήματι λαξευτῷ οὗ οὐκ ἦν οὐδεὶς οὔπω κείμενος | E tendo-o descido envolveu em um lençol de linho e colocou em em um túmulo esculpido na rocha no qual ninguém havia ainda ainda sido posto | e, tirando-o do madeiro, envolveu-o num lençol de linho, e o depositou num túmulo aberto em rocha, onde ainda ninguém havia sido sepultado. | And having taken it down he wrapped it in a linen cloth and placed it in a tomb cut in a rock in which no had been no one not yet laid |
| 54 | καὶ ἡμέρα ἦν Παρασκευῆς καὶ σάββατον ἐπέφωσκεν | E era o Dia da Preparação e o sábado se aproximava | Era o dia da preparação, e começava o sábado. | And [the] day it was of preparation and Sabbath was coming on |
| 55 | Κατακολουθήσασαι δὲ αἱ γυναῖκες αἵτινες ἦσαν συνεληλυθυῖαι ἐκ τῆς Γαλιλαίας αὐτῷ ἐθεάσαντο τὸ μνημεῖον καὶ ὡς ἐτέθη τὸ σῶμα αὐτοῦ | Tendo seguido e as mulheres que tinham vindo da Galileia com ele viram o sepulcro e como foi posto o corpo dele | As mulheres que tinham vindo da Galileia com Jesus, seguindo, viram o túmulo e como o corpo fora ali depositado. | having followed moreover the women who were come with out of - Galilee him saw the tomb and how was laid the body of him |
| 56 | ὑποστρέψασαι δὲ ἡτοίμασαν ἀρώματα καὶ μύρα Καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν | Tendo retornado então prepararam especiarias e óleos de unção E o de fato Sábado descansaram conforme o mandamento | Então, se retiraram para preparar aromas e bálsamos. E, no sábado, descansaram , segundo o mandamento. | having returned moreover they prepared spices and annointing oils and the indeed Sabbath rested according to the commandment |
Pesquisando por Lucas 23:1-56 nas obras literárias.
Procurar Vídeos Sobre Lucas 23:1
Referências em Livro Espírita
Eliseu Rigonatti
Wesley Caldeira
Vinícius
Diversos
Saulo Cesar Ribeiro da Silva
Francisco Cândido Xavier
Humberto de Campos
Irmão X
Carlos Antônio Baccelli
Amélia Rodrigues
André Luiz
Joanna de Ângelis
Grupo Emmanuel
Honório Onofre de Abreu
Martins Peralva
Cairbar Schutel
Referências em Outras Obras
CARLOS TORRES PASTORINO
Huberto Rohden
Locais
ARIMATÉIA
Cidade.MateusCAVEIRA
Atualmente: ISRAELVer Gólgota
CIRENE
Clique aqui e abra o mapa no Google (Latitude:32.817, Longitude:21.85)Nome Atual: Xaate (próx.)
Nome Grego: Κυρήνη
Atualmente: Líbia
História:
Mitologia
Segundo Diodoro Sículo, a cidade foi fundada pelo deus Apolo, em honra a Cirene, filha de Hipseu, uma jovem muito bela da Tessália que ele raptou e levou para a Líbia.
O período gregoCirene foi fundada em 630 a.C.. Era uma colônia dos gregos lacedemônios vindos da ilha grega de Thera (antigamente chamada de Calliste, e atualmente de Santorini), liderados pelo rei Bato, a dez milhas do seu porto, Apolônia (Marsa Sousa).
A cidade cresceu bastante durante o reinado de Bato II, neto do fundador Bato, quando vários colonos da Grécia chegaram, e derrotou um exército egípcio. Logo tornou-se a principal cidade da Líbia, e estabeleceu relações comerciais com todas as cidades gregas, atingindo o auge de sua prosperidade sob seus próprios reis no século V a.C..
Logo depois de 460 a.C. tornou-se uma república, e depois da morte de Alexandre III da Macedônia (323 a.C.), quando passou para a dependência dos lágidas.
Ofelas, o general que ocupou a cidade em nome de Ptolemeu I Sóter, governou-a de forma quase independente até a sua morte, quando o genro de Ptolemeu, Magas, recebeu o governo do território. Em 276 a.C. Magas coroou-se o rei e declarou a independência, casando-se com a filha do rei selêucida e formando com ele uma aliança para invadir o Egito. A invasão foi mal-sucedida e, em 250 a.C., após a morte de Magas, a cidade foi reintegrada ao Egito ptolomaico.
A Cirenaica tornou-se parte do império Ptolemaico, controlado a partir de Alexandria, e passou para o domínio romano em 96 a.C. quando Ptolemeu Ápion legou a Cirenaica a Roma. Em 74 a.C. o território foi formalmente transformado em província romana.
O período romanoOs habitantes de Cirene na época de Sula (cerca de 85 a.C.) estavam divididos em quatro classes: cidadãos, fazendeiros, estrangeiros residentes e judeus, que formavam uma inquieta minoria. Ptolemeu Ápion, antigo governante da cidade, a legara aos romanos, mas ela manteve sua autonomia. A Cirenaica tornou-se uma província romana dez anos mais tarde; e se sob os Ptolemeus a população judaica da cidade gozava de direitos iguais aos do resto da população, agora ela se encontrava cada vez mais oprimida pela população grega. As tensões chegaram em seu ponto máximo com as insurreições dos judeus durante os períodos de Vespasiano (73) e, especialmente, no de Trajano (117). Esta revolta foi debelada por Márcio Turbo, mas não sem que antes morresse um grande número de pessoas. De acordo com Eusébio de Cesareia a violência do episódio deixou a Líbia despovoada a tal ponto que alguns anos mais tarde novas colónias tiveram de ser estabelecidas ali pelo imperador Adriano para que se mantivesse a viabilidade de um estabelecimento humano contínuo na região.
CireneCirene era capital da Líbia no Império Romano. Atos
Cirene inicia sua importância na história bíblica através da dispersão dos judeus. A cidade é mencionada no Segundo Livro dos Macabeus, sendo o livro considerado pelo seu autor como um resumo de uma obra de cinco volumes de autoria de um judeu helenizado conhecido por Jasão de Cirene (tanto a Igreja Católica como a Ortodoxa consideram o Segundo Livro dos Macabeus como deuterocanônico; as igrejas protestantes não consideram-no em seu cânone).
Cirene também é mencionada várias vezes no Novo Testamento, mas sempre referida como origem de personagens ou grupo de pessoas. O mais conhecido é Simão de Cirene, citado nos evangelhos, que carregou a cruz de Cristo (Marcos
Já no livro de At, habitantes dessa cidade estavam presentes no dia de Pentecostes em Jerusalém (Atos
O principal produto de exportação de Cirene através de boa parte de sua história, o sílfio, uma erva medicinal que ilustrava a maioria das moedas de Cirene, acabou sendo colhido até a extinção, e a competição comercial de Cartago e Alexandria reduziu o comércio da cidade. Cirene, com o seu porto de Apolônia (Marsa Susa), permaneceu um importante centro urbano até o terremoto de 262. Após o desastre o imperador Cláudio, o Gótico restaurou Cirene, dando-lhe o nome de Claudiópolis, mas o restauro foi pobre e precário e a decadência atingiu Cirene de forma irremediável. Catástrofes naturais e um profundo declínio económico ditam a sua morte, e no ano de 365 um sismo particularmente devastador destruiu as suas poucas esperanças de recuperação. Amiano Marcelino a descreveu no século IV como uma cidade deserta, e Sinésio, um nativo de Cirene, a descreveu no século seguinte como uma vasta ruína à mercê dos nômades.
O capítulo final ocorreu em 643, com a conquista árabe. Das opulentas cidades romanas do norte de África e da Cirenaica pouco restaram. As ruínas de Cirene se encontram próximas à cidade moderna de Xaate, em território líbio.
GALILÉIA
Atualmente: ISRAELRegião de colinas áridas e vales férteis, que se estende a leste e norte do Mar da Galiléia
JERUSALÉM
Clique aqui e abra o mapa no Google (Latitude:31.783, Longitude:35.217)Nome Atual: Jerusalém
Nome Grego: Ἱεροσόλυμα
Atualmente: Israel
Jerusalém – 760 metros de altitude (Bronze Antigo) Invasões: cercada por Senequaribe em 710 a.C.; dominada pelo Faraó Neco em 610, foi destruída por Nabucodonosor em 587. Depois do Cativeiro na Babilônia, seguido pela restauração do templo e da cidade, Jerusalém foi capturada por Ptolomeu Soter em 320 a.C., e em 170 suas muralhas foram arrasadas por Antíoco Epifânio. Em 63 a.C. foi tomada por Pompeu, e finalmente no ano 70 de nossa era foi totalmente destruída pelos romanos.
Localizada em um planalto nas montanhas da Judeia entre o Mar Mediterrâneo e o mar Morto, é uma das cidades mais antigas do mundo. De acordo com a tradição bíblica, o rei Davi conquistou a cidade dos jebuseus e estabeleceu-a como a capital do Reino Unido de Israel, enquanto seu filho, o rei Salomão, encomendou a construção do Primeiro Templo.
JUDÉIA
Atualmente: ISRAELProvíncia romana, localizada a partir de Jerusalém, em direção ao sul. Deserto da Judéia corresponde a faixa de terra despida, pedregosa e de aspecto agreste, que percorre quase toda a costa ocidental do Mar Morto. I Samuel
MORTO
Atualmente: ISRAELO Mar Morto é um grande lago salgado, que possui 80 quilômetros de extensão, por 12 quilômetros de largura e está situado entre ISRAEL e Jordânia numa altitude de 400 metros abaixo do nível do mar. O Mar Morto pode ser comparado a um ralo que recebe todos os minerais que escorrem das montanhas vizinhas trazidos pela chuva: enxofre, potássio, bromo, fosfato, magnésio e sódio. A lama que se forma no fundo, é aproveitada para banhos e cosmética. Em suas águas, seis vezes mais salgadas do que as do oceano, vivem apenas microorganismos muito simples. Praticamente, não há vida.
ARIMATEIA
Nome Grego: ἈριμαθαίαAtualmente: Palestina
Calvário
Calvário ou Gólgota (em aramaico: Gûlgaltâ; em latim: Calvaria; em grego: Κρανιου Τοπος; romaniz.: Kraniou Topos) é a colina na qual Jesus foi crucificado e que, na época de Cristo, ficava fora da cidade de Jerusalém. O termo significa "caveira", referindo-se a uma colina ou platô que contém uma pilha de crânios ou a um acidente geográfico que se assemelha a um crânio.
O Calvário é mencionado em todos os quatro evangelhos quando relatam a crucificação de Jesus: «E eles chegaram a um lugar chamado Gólgota, que significa o Lugar da Caveira.» (Mateus
O Novo Testamento descreve o Calvário como "perto de Jerusalém" (João
O imperador bizantino Constantino construiu a Igreja do Santo Sepulcro sobre o que se pensava ser o sepulcro de Jesus entre 326 e 335, perto do lugar do Calvário. De acordo com a tradição cristã, o Sepulcro de Jesus e a Verdadeira Cruz foram descobertos pela imperatriz Helena de Constantinopla, mãe de Constantino, em 325. A igreja está hoje dentro das muralhas da Cidade Antiga de Jerusalém, após a expansão feita por Herodes Agripa em 41-44, mas o Santo Sepulcro estava provavelmente além das muralhas, na época dos eventos relacionados com a vida de Cristo.
Dentro da Igreja do Santo Sepulcro há uma elevação rochosa com cerca de cinco metros de altura, que se acredita ser o que resta visível do Calvário. A igreja é aceita como o "Sepulcro de Jesus" pela maioria dos historiadores e a pequena rocha dentro da igreja como o local exato do Monte Calvário, onde a cruz foi elevada para a crucificação de Jesus. Veja também: O Peregrino de Bordéus (333), Eusébio (338), o bispo Cirilo (347), a peregrina Egéria (383), o bispo Euquério de Lyon (440) e o Breviarius de Hierosolyma (530), em alemão.
Depois de passar uma temporada na Palestina em 1882-83, Charles George Gordon sugeriu uma localização diferente para o Calvário. O Jardim do Túmulo fica ao norte do Santo Sepulcro, localizado fora da atual Porta de Damasco, em um lugar certamente utilizado para enterros no período bizantino. O jardim tinha uma penhasco com dois grandes buracos fundos, que o povo dizia serem os olhos da caveira.
O arqueólogo israelense Shimon Gibson, em sua obra "Os ùltimos Dias de Jesus", descarta totalmente a localização do Calvário como sendo o de Gordon por um motivo muito simples: o túmulo que lá se encontra, tradicionalmente conhecido como o "Túmulo do Jardim" remonta ao século VII a.C. e a Bíblia relata que o túmulo utilizado para sepultar Cristo tinha sido mandado escavar recentemente na rocha por José de Arimateia. Assim, prevalece a crença tradicional, cuja localização foi perpetuada pelos cristãos desde a destruição de Jerusalém pelos romanos em 70 d.C. e mantida através dos séculos.
O nome Calvário refere-se freqüentemente a esculturas ou pinturas representando a cena da crucificação de Jesus, ou uma pequena capela incorporando uma pintura com a cena. Pode também ser utilizado para descrever construções mais importantes, em formato de monumento, especialmente colinas artificiais erguidas por devotos.
Igrejas em diversas denominações cristãs têm sido chamadas de Calvário. O termo é também algumas vezes dado a cemitérios, especialmente aqueles associados com a Igreja Católica.
Judeia
Judeia (do hebraico יהודה "louvor", Yəhuda ; em hebreu tiberiano Yəhûḏāh), em árabe: يهودية, Yahudia, em grego: Ἰουδαία, Ioudaía; em latim: Iudaea) é a parte montanhosa do sul de Israel, entre a margem oeste do mar Morto e o mar Mediterrâneo. Estende-se, ao norte, até as colinas de Golã e, ao sul, até a Faixa de Gaza, correspondendo aproximadamente à parte sul da Cisjordânia.
Atualmente, a Judeia é considerada parte da Cisjordânia pelos árabes, enquanto para o governo israelense a região é a Judeia e a Samaria, excluindo Jerusalém Oriental. A Organização das Nações Unidas utilizou-os em 1948 para se referir à parte sul da atual Cisjordânia.
No terceiro milénio anterior à Era Cristã começaram a surgir as primeiras cidades, certamente em contacto com as grandes civilizações que se desenvolveram nos vales do Nilo e a Mesopotâmia. Quando os hebreus chegaram à terra de Canaan, a região encontrava-se já ocupada pelos cananeus. O povo hebreu, originalmente um clã semita que se refugiara no Egito devido a uma fome em Canaã, passou a ser escravizado após a morte de seu protetor, José do Egito, o que durou por 430 anos. Sob a liderança de Moisés, deixaram o cativeiro no Egito por volta de 1447 a.C., segundo o Livro do Êxodo. De início, fixaram-se nas regiões localizadas a oeste do mar Morto, mas pouco a pouco, liderados por Yehoshua ben Nun, derrotaram os Cananeus, e ocuparam as margens do Mediterrâneo e as terras do norte de Canaan.
No século XII a.C., os chamados povos do mar, entre eles os filisteus, ocuparam as planícies litorâneas. As constantes lutas entre os dois povos terminaram com a vitória dos hebreus.
No século X a.C., Israel aproveitou o enfraquecimento dos grandes impérios vizinhos para expandir o seu território. O país, que alcançou o seu apogeu ao longo dos reinados de David e Salomão, foi mais tarde dividido em dois reinos: Israel, ao norte, fundada pelo Rei Jeroboão I e que fora invadido pelos Assírios, e Judá, ao sul. Israel foi transformado em tributário da Assíria. Logo após subir ao trono, em 721 a.C., Sargão II conquistou o país e deportou a maior parte de seus habitantes. No sul, o reino de Judá conservou sua precária independência até 587 a.C., quando Nabucodonosor II o arrasou e deportou sua população para a Babilónia. Em 539 a.C., quando o xá aquemênida Ciro, o Grande apoderou-se da Babilônia, este permitiu que muitos hebreus pudessem regressar à sua região. Depois da conquista do Império Aquemênida pelo macedônio Alexandre o Grande, a terra de Canaan ficou submetida à influência helenística.
Após a Conquista da região pelos gregos, a Judeia é invadida pelo Império Romano. Com os romanos é que a região ficará conhecida como Palestina. Segundo Flávio Josefo, o nome Palestina ocorre depois das guerras Judaica-Romana.
Comentários
Beacon
Comentário Bíblico de Beacon - Interpretação abrangente da Bíblia por 40 teólogos evangélicos conservadoresChamplin
Antigo e Novo Testamento interpretado versículo por versículo por Russell Norman Champlin é cristão de cunho protestanteGenebra
Comentários da Bíblia de Estudos de Genebra pela Sociedade Bíblica do Brasil para versão Almeida Revista e Atualizada (ARA)Matthew Henry
Comentário Bíblico de Matthew Henry, um pastor presbiteriano e comentarista bíblico inglês.Wesley
Comentário bíblico John Wesley - Metodista - Clérigo AnglicanoWiersbe
Comentário bíblico expositivo por Warren Wendel Wiersbe, pastor CalvinistaRussell Shedd
Comentários da Bíblia por Russell Shedd, teólogo evangélico e missionário da Missão Batista Conservadora.NVI F. F. Bruce
Comentário Bíblico da versão NVI por Frederick Fyvie Bruce, um dos fundadores da moderna compreensão evangélica da BíbliaMoody
Comentários bíblicos por Charles F. Pfeiffer, BatistaDúvidas
Manual Popular de Dúvidas, Enigmas e Contradições da Bíblia, por Norman Geisler e Thomas HoweFrancis Davidson
O Novo Comentário da Bíblia, por Francis DavidsonJohn MacArthur
Comentario de John Fullerton MacArthur Jr, Novo Calvinista, com base batista conservadoraBarclay
O NOVO TESTAMENTO Comentado por William Barclay, pastor da Igreja da EscóciaO Evangelho em Carne e Osso
Flávio Gouvêa de Oliveira, Pastor da Igreja Presbiteriana do BrasilNotas de Estudos jw.org
Disponível no site oficial das Testemunhas de Jeová
Apêndices
Principais acontecimentos da vida terrestre de Jesus
Últimos dias do ministério de Jesus em Jerusalém (Parte 2)Israel nos dias de Jesus
A última semana de Jesus na Terra (Parte 2)
Mapas Históricos
PALESTINA - DISTRITOS GEOPOLÍTICOS
O CLIMA NA PALESTINA
A GEOGRAFIA DA PALESTINA
GEOLOGIA DA PALESTINA
HIDROLOGIA, SOLO E CHUVAS NA PALESTINA
JERUSALÉM NO TEMPO DO NOVO TESTAMENTO
CIDADES DO MUNDO BÍBLICO
As condições climáticas de Canaã
ESTRADAS E TRANSPORTE NO MUNDO BÍBLICO
A Agricultura de Canaã
HERODES, O GRANDE
40-4 a.C.A OCUPAÇÃO DA TRANSJORDÂNIA PELOS ISRAELITAS
A MORTE DE JESUS E O TÚMULO VAZIO
33 d.C.ROMA
56 d.C.HERODES, O GRANDE, RECONSTRÓI O TEMPLO
19-4 a.C.Esta é uma área reservada para apresentar os materiais enviados pelos colaboradores.
Colaboradores
Contribua conosco. Envie seus estudos sobre Lucas 23:1-56.
Podem ser texto, planilha, áudio, apresentação ou vídeo.
Enviar meu Material
Referências Bíblicas de Lucas 23:1-56
Como a bíblia foi escrita por diversos autores e em períodos e regiões diferentes, a ocorrência de conteúdo cruzado é um ponto útil para o estudo já que explica o texto com referências da própria bíblia.
Ver referências