καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.

Texto em Grego - (BGB) - Bíblia Grega Bereana

and καὶG2532 they will cast βαλοῦσινG906 them αὐτοὺςG846 into εἰςG1519 the τὴνG3588 furnace κάμινονG2575 of the τοῦG3588 fire πυρόςG4442 there ἐκεῖG1563 will be ἔσταιG1510 the G3588 weeping κλαυθμὸςG2805 and καὶG2532 the G3588 gnashing βρυγμὸςG1030 of τῶνG3588 teeth ὀδόντωνG3599

Interlinear com inglês (Fonte: Bible.hub)

eG2532 καίG2532 osG846 αὐτόςG846 lançarãoG906 βάλλωG906 G5692 naG1519 εἰςG1519 fornalhaG2575 κάμινοςG2575 acesaG4442 πῦρG4442; aliG1563 ἐκεῖG1563 haveráG2071 ἔσομαιG2071 G5704 choroG2805 κλαυθμόςG2805 eG2532 καίG2532 rangerG1030 βρυγμόςG1030 de dentesG3599 ὀδούςG3599.

(ARAi) Almeida Revista e Atualizada Interlinear (Fonte insegura)

Versões

Nesta seção, você pode conferir as nuances e particularidades de diversas versões sobre a perícope Mateus 13:42 para a tradução (ARAi) - 1993 - Almeida Revisada e Atualizada
e os lançarão na fornalha acesa; ali haverá choro e ranger de dentes.
(ARA) - 1993 - Almeida Revisada e Atualizada

E lançá-los-ão na fornalha de fogo; ali haverá pranto e ranger de dentes.
(ARC) - 1969 - Almeida Revisada e Corrigida

e lançá-los-ão na fornalha de fogo; ali, haverá o choro e o ranger de dentes.
(TB) - Tradução Brasileira

καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
(BGB) - Bíblia Grega Bereana

E os lançarão na fornalha de fogo; ali haverá o pranto e o ranger de dentes.
(HD) - Haroldo Dutra

e lançá-los-ão na fornalha de fogo; ali haverá pranto e ranger de dentes.
(BKJ) - Bíblia King James - Fiel 1611

E os lançarão para dentro da fornalha de fogo; ali haverá o pranto e o ranger dos dentes.
(LTT) Bíblia Literal do Texto Tradicional

e os lançarão na fornalha ardente. Ali haverá choro e ranger de dentes.
(BJ2) - 2002 - Bíblia de Jerusalém

et mittent eos in caminum ignis. Ibi erit fletus et stridor dentium.
(VULG) - Vulgata Latina

G2532
kai
καὶ
(and)
Conjunção
G906
balousin
βαλοῦσιν
(they will cast)
Verbo - futuro do indicativo ativo - 3ª pessoa do plural
G846
autous
αὐτοὺς
(them)
Pronome Pessoal / Possessivo - Acusativo Masculino 3º pessoa do plural
G1519
eis
εἰς
(into)
Preposição
G3588
tēn
τὴν
(the)
Artigo - feminino acusativo singular
G2575
kaminon
κάμινον
(furnace)
Substantivo - feminino acusativo singular
G3588
tou
τοῦ
(of the)
Artigo - Genitivo neutro no Singular
G4442
pyros
πυρός
(fire)
Substantivo - neutro genitivo singular
G1563
ekei
ἐκεῖ
(there)
Advérbio
G1510
estai
ἔσται
(will be)
Verbo - futuro do indicativo médio - 3ª pessoa do singular
G3588
ho
(the)
Artigo - nominativo masculino singular
G2805
klauthmos
κλαυθμὸς
(weeping)
Substantivo - Masculino no Singular nominativo
G2532
kai
καὶ
(and)
Conjunção
G3588
ho
(the)
Artigo - nominativo masculino singular
G1030
brygmos
βρυγμὸς
(gnashing)
Substantivo - Masculino no Singular nominativo
G3588
tōn
τῶν
(of)
Artigo - Masculino no Plurak genitivo
G3599
odontōn
ὀδόντων
(teeth)
Substantivo - Masculino no Plurak genitivo

Strongs

O objetivo da Concordância de Strong é oferecer um índice de referência bíblico palavra por palavra, permitindo que o leitor possa localizar todas as ocorrências de um determinado termo na Bíblia. Desta forma, Strong oferece um modo de verificação de tradução independente e disponibiliza um recurso extra para uma melhor compreensão do texto.
Autor: James Strong


βρυγμός
(G1030)
Ver mais
brygmós (broog-mos')

1030 βρυγμος brugmos

de 1031; TDNT - 1:641,110; n m

  1. rangido de dentes
    1. usado para denotar extrema agonia e despero total das pessoas destinadas à punição eterna no inferno
  2. a ação de rosnar, raivar: ameaça de morder

εἰμί
(G1510)
Ver mais
eimí (i-mee')

1510 ειμι eimi

primeira pessoa do singular do presente indicativo; uma forma prolongada de um verbo primário e defectivo; TDNT - 2:398,206; v

  1. ser, exitir, acontecer, estar presente

εἰς
(G1519)
Ver mais
eis (ice)

1519 εις eis

preposição primária; TDNT - 2:420,211; prep

  1. em, até, para, dentro, em direção a, entre

ἐκεῖ
(G1563)
Ver mais
ekeî (ek-i')

1563 εκει ekei

de afinidade incerta; adv

  1. lá, em ou para aquele lugar

καί
(G2532)
Ver mais
kaí (kahee)

2532 και kai

aparentemente, uma partícula primária, que tem uma ação aditiva e algumas vezes também uma força acumulativa; conj

  1. e, também, até mesmo, realmente, mas

κάμινος
(G2575)
Ver mais
káminos (kam'-ee-nos)

2575 καμινος kaminos

provavelmente de 2545; n f

  1. forno
    1. para fusão
    2. para queimar louça de barro
    3. para assar pão

κλαυθμός
(G2805)
Ver mais
klauthmós (klowth-mos')

2805 κλαυθμος klauthmos

de 2799; TDNT - 3:725,436; n m

  1. choro, lamento


(G3588)
Ver mais
ho (ho)

3588 ο ho

que inclue o feminino η he, e o neutro το to

em todos as suas inflexões, o artigo definido; artigo

  1. este, aquela, estes, etc.

    Exceto “o” ou “a”, apenas casos especiais são levados em consideração.


ὀδούς
(G3599)
Ver mais
odoús (od-ooce)

3599 οδους odous

talvez da raiz de 2068; n m

  1. dente

πῦρ
(G4442)
Ver mais
pŷr (poor)

4442 πυρ pur

palavra raiz; TDNT - 6:928,975; n n

  1. fogo

αὐτός
(G846)
Ver mais
autós (ow-tos')

846 αυτος autos

da partícula au [talvez semelhante a raiz de 109 pela idéia de um vento instável] (para trás); pron

  1. ele próprio, ela mesma, eles mesmos, de si mesmo
  2. ele, ela, isto
  3. o mesmo

βάλλω
(G906)
Ver mais
bállō (bal'-lo)

906 βαλλω ballo

uma palavra primária; TDNT - 1:526,91; v

  1. lançar ou jogar uma coisa sem cuidar aonde ela cai
    1. espalhar, lançar, arremessar
    2. entregar ao cuidado de alguém não sabendo qual será o resultado
    3. de fluidos
      1. verter, lançar aos rios
      2. despejar
  2. meter, inserir

Enciclopédia

Aqui você pode gerar uma enciclopédia sobre a perícope Mateus 13:42 para a tradução (ARAi) - 1993 - Almeida Revisada e Atualizada
Gerar Enciclopédia

Pesquisando por Mateus 13:42 nas obras literárias.

Procurar Vídeos Sobre Mateus 13:42

Referências em Livro Espírita


Amélia Rodrigues

mt 13:42
Vivendo Com Jesus

Categoria: Livro Espírita
Capítulo: 11
Divaldo Pereira Franco
Amélia Rodrigues
Detalhes Comprar

Referências em Outras Obras


CARLOS TORRES PASTORINO

mt 13:42
Sabedoria do Evangelho - Volume 6

Categoria: Outras Obras
Capítulo: 8
CARLOS TORRES PASTORINO
Detalhes Comprar
mt 13:42
Sabedoria do Evangelho - Volume 7

Categoria: Outras Obras
Capítulo: 25
CARLOS TORRES PASTORINO
Detalhes Comprar

Temas

Os temas relacionados facilitam a pesquisa de assuntos relacionados.
Choro


Comentários

Beacon

Comentário Bíblico de Beacon - Interpretação abrangente da Bíblia por 40 teólogos evangélicos conservadores






Champlin

Antigo e Novo Testamento interpretado versículo por versículo por Russell Norman Champlin é cristão de cunho protestante






Genebra

Comentários da Bíblia de Estudos de Genebra pela Sociedade Bíblica do Brasil para versão Almeida Revista e Atualizada (ARA)






Matthew Henry

Comentário Bíblico de Matthew Henry, um pastor presbiteriano e comentarista bíblico inglês.






Wesley

Comentário bíblico John Wesley - Metodista - Clérigo Anglicano






Wiersbe

Comentário bíblico expositivo por Warren Wendel Wiersbe, pastor Calvinista






Russell Shedd

Comentários da Bíblia por Russell Shedd, teólogo evangélico e missionário da Missão Batista Conservadora.






NVI F. F. Bruce

Comentário Bíblico da versão NVI por Frederick Fyvie Bruce, um dos fundadores da moderna compreensão evangélica da Bíblia






Moody

Comentários bíblicos por Charles F. Pfeiffer, Batista
























Francis Davidson

O Novo Comentário da Bíblia, por Francis Davidson






John MacArthur

Comentario de John Fullerton MacArthur Jr, Novo Calvinista, com base batista conservadora






Barclay

O NOVO TESTAMENTO Comentado por William Barclay, pastor da Igreja da Escócia






Notas de Estudos jw.org

Disponível no site oficial das Testemunhas de Jeová







Apêndices

Principais acontecimentos da vida terrestre de Jesus

O grande ministério de Jesus na Galileia (Parte 2)








Referências Cruzadas

É sistema de referências cruzadas fornecidas na margem das Bíblias que ajuda o leitor a descobrir o significado de qualquer comparando com outras passagens da Bíblia.

Abaixo, temos as referências cruzadas do texto bíblico de Mateus 13:42

Salmos 21:9 Tu os farás como um forno aceso quando te manifestares; o Senhor os devorará na sua indignação, e o fogo os consumirá.
Daniel 3:6 E qualquer que se não prostrar e não a adorar será na mesma hora lançado dentro do forno de fogo ardente.
Daniel 3:15 Agora, pois, se estais prontos, quando ouvirdes o som da buzina, do pífaro, da cítara, da harpa, do saltério, da gaita de foles e de toda sorte de música, para vos prostrardes e adorardes a estátua que fiz, bom é; mas, se a não adorardes, sereis lançados, na mesma hora, dentro do forno de fogo ardente; e quem é o Deus que vos poderá livrar das minhas mãos?
Daniel 3:21 Então, aqueles homens foram atados com as suas capas, e seus calções, e seus chapéus, e suas vestes e foram lançados dentro do forno de fogo ardente.
Mateus 3:12 Em sua mão tem a pá, e limpará a sua eira, e recolherá no celeiro o seu trigo, e queimará a palha com fogo que nunca se apagará.
Mateus 8:12 E os filhos do Reino serão lançados nas trevas exteriores; ali, haverá pranto e ranger de dentes.
Mateus 13:50 E lançá-los-ão na fornalha de fogo; ali, haverá pranto e ranger de dentes.
Mateus 22:13 Disse, então, o rei aos servos: Amarrai-o de pés e mãos, levai-o e lançai-o nas trevas exteriores; ali, haverá pranto e ranger de dentes.
Mateus 25:41 Então, dirá também aos que estiverem à sua esquerda: Apartai-vos de mim, malditos, para o fogo eterno, preparado para o diabo e seus anjos;
Marcos 9:43 E, se a tua mão te escandalizar, corta-a; melhor é para ti entrares na vida aleijado do que, tendo duas mãos, ires para o inferno, para o fogo que nunca se apaga,
Lucas 13:28 Ali, haverá choro e ranger de dentes, quando virdes Abraão, e Isaque, e Jacó, e todos os profetas no Reino de Deus e vós, lançados fora.
Lucas 16:23 E, no Hades, ergueu os olhos, estando em tormentos, e viu ao longe Abraão e Lázaro, no seu seio.
Apocalipse 9:2 E abriu o poço do abismo, e subiu fumaça do poço como a fumaça de uma grande fornalha e, com a fumaça do poço, escureceu-se o sol e o ar.
Apocalipse 14:10 também o tal beberá do vinho da ira de Deus, que se deitou, não misturado, no cálice da sua ira, e será atormentado com fogo e enxofre diante dos santos anjos e diante do Cordeiro.
Apocalipse 19:20 E a besta foi presa e, com ela, o falso profeta, que, diante dela, fizera os sinais com que enganou os que receberam o sinal da besta e adoraram a sua imagem. Estes dois foram lançados vivos no ardente lago de fogo e de enxofre.
Apocalipse 20:10 E o diabo, que os enganava, foi lançado no lago de fogo e enxofre, onde está a besta e o falso profeta; e de dia e de noite serão atormentados para todo o sempre.
Apocalipse 20:14 E a morte e o inferno foram lançados no lago de fogo. Esta é a segunda morte.
Apocalipse 21:8 Mas, quanto aos tímidos, e aos incrédulos, e aos abomináveis, e aos homicidas, e aos fornicadores, e aos feiticeiros, e aos idólatras e a todos os mentirosos, a sua parte será no lago que arde com fogo e enxofre, o que é a segunda morte.

Dicionários

Trata-se da junção de diversos dicionários para melhor conseguir definir os termos do versículo.

Ali

advérbio Naquele lugar: vou te deixar ali, perto da igreja.
Naquele tempo; então: até ali estávamos bem, foi depois que nos separamos.
Num local conhecido ou já mencionado: deixe os guarda-chuvas ali.
Nessa situação, momento, pessoa; naquilo: ninguém disse mais nada, ali tem algo errado!
Gramática Quando usado com um pronome pessoal ou demonstrativo intensifica a relação de identificação ou de proximidade: põe isso ali, por favor.
Etimologia (origem da palavra ali). Do latim ad illic.

Fonte: Dicionário Comum

lá, acolá, aí, além. – Ali diz propriamente – “naquele lugar”, tanto à vista como no sítio de que se acaba de tratar. – Dicionário de Sinônimos da Língua Portuguesa 161 Lá significa – “naquele outro lugar”; isto é – no lugar que não é o em que me encontro eu presentemente e que está distante de mim, na parte oposta àquela em que estou. – Aí quer dizer – “nesse lugar”; isto é – no lugar em que se encontra a pessoa a quem nos dirigimos. – Acolá diz – “ali, naquele lugar que está à vista, mas que não é o que eu ocupo, nem o que está ocupando a pessoa com quem falo”. – Além significa – “mais para diante, do outro lado de um lugar ou um acidente à vista, ou mesmo não visível”.

Fonte: Dicionário de Sinônimos

Ar

substantivo masculino Fluído gasoso que compõe a atmosfera, a camada de gases que envolve um planeta, composto por nitrogênio e oxigênio.
Atmosfera; camada gasosa que envolve a superfície da Terra.
Respiração; designação do fôlego: com a queda ficou sem ar.
Por Extensão Vento; esse gás em movimento: ar forte.
Condição do clima num local determinado; geralmente usado no plural: precisava dos ares de uma boa praia.
Figurado Razão; o que causa alguma coisa: os ares do progresso trouxeram empregos.
Figurado Aparência; maneira de ser; modo de agir ou de se expressar: tinha ar de infelicidade.
Ao ar livre. Fora de qualquer recinto coberto: a festa será ao ar livre.
Ver também: ar-condicionado.
Etimologia (origem da palavra ar). Do latim aeris.

Fonte: Dicionário Comum

hebraico: cidade ou vila

Fonte: Dicionário Bíblico

Ardente

adjetivo Que arde, que queima; muito quente.
Figurado Que expressa intensidade, energia, ímpeto; intenso, vivo, enérgico, impetuoso, violento: amor ardente.
Figurado Que provoca ardência ao entrar em contato com a boca; picante, acre.
Figurado Que é sensual ou desperta interesse, desejo, paixão: amor ardente.
Figurado Que causa calor; que queima; abrasador, cáustico, fervente.
Figurado Que aparenta uma cor ligeiramente avermelhada; rubro, corado.
Diz-se da mó (pedra de triturar) que quebra o grão ao invés de o triturar.
Etimologia (origem da palavra ardente). Do latim ardens, entis.

Fonte: Dicionário Comum

Ardente
1) Venenoso (Nu 21:6, RC).


2) Intenso (Pv 16:27; Rm 8:19).

Fonte: Dicionário da Bíblia de Almeida

Choro

substantivo masculino Pranto, ato de chorar, lágrimas.
[Brasil] Música popular de harmonia e ritmos característicos.
Conjunto instrumental popular composto de violão, flauta, cavaquinho, pandeiro e reco-reco.

Fonte: Dicionário Comum

substantivo masculino Pranto, ato de chorar, lágrimas.
[Brasil] Música popular de harmonia e ritmos característicos.
Conjunto instrumental popular composto de violão, flauta, cavaquinho, pandeiro e reco-reco.

Fonte: Dicionário Comum

substantivo masculino Pranto, ato de chorar, lágrimas.
[Brasil] Música popular de harmonia e ritmos característicos.
Conjunto instrumental popular composto de violão, flauta, cavaquinho, pandeiro e reco-reco.

Fonte: Dicionário Comum

Dentes

substantivo masculino plural Estruturas de natureza óssea que cortam, rasgam ou trituram os alimentos: o cálcio é essencial para a formação dos ossos e dos dentes.
Por Extensão Saliências, recortes ou pontas, encontradas nos mais variados objetos: essas folhas estão cheias de dentes!
expressão Com unhas e dentes. Com todas as forças, com muito empenho: agarrei aquele emprego com unhas e dentes.
Etimologia (origem da palavra dentes). Plural de dente, do latim dente.

Fonte: Dicionário Comum

substantivo masculino plural Estruturas de natureza óssea que cortam, rasgam ou trituram os alimentos: o cálcio é essencial para a formação dos ossos e dos dentes.
Por Extensão Saliências, recortes ou pontas, encontradas nos mais variados objetos: essas folhas estão cheias de dentes!
expressão Com unhas e dentes. Com todas as forças, com muito empenho: agarrei aquele emprego com unhas e dentes.
Etimologia (origem da palavra dentes). Plural de dente, do latim dente.

Fonte: Dicionário Comum

Dentro

advérbio Interiormente; localizado no interior de; de modo interno: lá dentro está melhor.
Adentro; em direção ao interior de: entrou mato adentro.
interjeição [Marinha] Ordem dada aos marinheiros para que as vergas sejam recolhidas.
expressão Estar por dentro. Saber do que acontece: estou por dentro do assunto.
Dentro de. Na parte interna; de modo íntimo; com o passar do tempo: passou o dia dentro do escritório; guardei seu nome dentro da minha cabeça; o ônibus sairá dentro de minutos.
Dentro em. Intimamente; de maneira íntima e particular: o amor está dentro em mim.
Etimologia (origem da palavra dentro). Do latim de + intro.

Fonte: Dicionário Comum

Fogo

Fogo Um dos símbolos com o qual se descreve o castigo eterno: o inferno (Mt 5:22). Passagens como as de Lc 3:16 ou 12:49ss. referem-se, evidentemente, à dupla opção de vida diante da qual se coloca todo ser humano: ou aceitar o Evangelho de Jesus, o messias, e ser mergulhado (batizado) no Espírito Santo ou rejeitá-lo e ser lançado ao fogo eterno, destinado ao diabo e a seus anjos (Mt 25:41-46).

C. Vidal Manzanares, El judeo-cristianismo...; Idem, Las sectas frente a la Biblia, Madri 1992.

Fonte: Dicionário de Jesus e Evangelhos

[...] No pensamento de Jesus, o fogo eterno não podia passar, portanto, de simples figura, pouco lhe importando fosse essa figura interpretada à letra, desde que ela servisse de freio às paixões humanas. [...]
Referencia: KARDEC, Allan• O céu e o inferno ou A Justiça divina segundo o Espiritismo• Trad• de Manuel Justiniano Quintão• 57a ed• Rio de Janeiro: FEB, 2005• - pt• 1, cap• 6, it• 7

Imagem, semelhante a tantas outras, tomada como realidade. [...] O homem não encontrou comparação mais enérgica do que a do fogo, pois, para ele, o fogo é o tipo do mais cruel suplício e o símbolo da ação mais violenta. Por isso é que a crença no fogo eterno data da mais remota antiguidade, tendo-a os povos modernos herdado dos mais antigos. Por isso também é que o homem diz, em sua linguagem figurada: o fogo das paixões; abrasar de amor, de ciúme, etc.
Referencia: KARDEC, Allan• O Livro dos Espíritos: princípios da Doutrina Espírita• Trad• de Guillon Ribeiro• 86a ed• Rio de Janeiro: FEB, 2005• - q• 974 e 974a

[...] A Teologia reconhece hoje que a palavra fogo é usada figuradamente e que se deve entender como significando fogo moral. [...]
Referencia: KARDEC, Allan• O Livro dos Espíritos: princípios da Doutrina Espírita• Trad• de Guillon Ribeiro• 86a ed• Rio de Janeiro: FEB, 2005• - q• 1009

O fogo exprime emblematicamente a expiação como meio de purificação e, portanto, de progresso para o Espírito culpado.
Referencia: ROUSTAING, J•B• (Coord•)• Os quatro evangelhos: Espiritismo cristão ou revelação da revelação• Pelos Evangelistas assistidos pelos Apóstolos e Moisés• Trad• de Guillon Ribeiro• 7a ed• Rio de Janeiro: FEB, 1988• 4 v• - v• 3

Fonte: Dicionário da FEB

Deus revelou a Sua presença na sarça ardente por meio do fogo (Êx 3:2), e desceu ao monte Sinai entre chamas e relâmpagos (Êx 19:18). Aquele fogo que desceu do céu, primeiramente sobre o altar do tabernáculo, e mais tarde sobre o altar do templo de Salomão, quando da sua dedicação, ali se conservou constantemente alimentado, e cuidadosamente sustentado de dia e de noite pelos sacerdotes. o fogo para fins sagrados, que não fosse obtido do altar, era chamado ‘fogo estranho’ – e por ser este usado por Nadabe e Abiú, foram estes sacerdotes mortos com fogo que veio de Deus (Lv 10:1-2Nm 3:4 – 26.61). o emprego do fogo para fundir metais já era conhecido dos hebreus no tempo do Êxodo (32.24). Em dia de sábado nenhum lume se acendia para qualquer fim doméstico (Êx 35:3Nm 15:32-36). os adoradores do deus Moloque, ou queimavam os seus filhos no fogo, ou os faziam passar por ele (2 Rs 16.3 – 21.6 – 2 Cr 33.6). o Espirito Santo é comparado ao fogo (Mt 3:11At 2:3), sendo a sua obra converter e purificar as almas, inflamando-as de amor a Deus e de zelo pela Sua Glória. A Palavra de Deus é, também, apresentada como semelhante ao fogo (Jr 23:29). Empregam-se, além disso, os termos ‘fogo’ e ‘chama’, para exprimir vivos sentimentos e a inspiração divina, e descrever calamidades temporais e futuros castigos (Sl 66:12Jr 20:9Jl 2:30Ml 3:2Mt 25:41Mc 9:43).

Fonte: Dicionário Bíblico

Fogo (que em latim se dizia "ignis" = ignição do carro) tem origem noutra palavra latina, "focu", cujo primeiro sentido é lar doméstico, lareira, e só posteriormente passou a significar fogo. Por via culta, "focu" nos deu foco, já com sentidos novos.

Fonte: Dicionário Etimológico

substantivo masculino Desenvolvimento simultâneo de calor, de luz e de chama produzido pela combustão viva de certos corpos, como a madeira, o carvão etc.
Fogueira, incêndio, labareda, lume.
Fogão ou lugar onde se cozinha ou se faz fogo para qualquer fim; lareira: conversávamos junto ao fogo.
Calor intenso e molesto: o dia de hoje foi um fogo.
Figurado Veemência, ardor, paixão: o fogo da cólera.
Fuzilaria, guerra, combate.
Figurado Fogo de palha, entusiasmo passageiro ou aparente.
Figurado Excitação, ardência sexual: mulher de muito fogo.
Negar fogo, falhar, iludir, desanimar.
Pegar fogo, incendiar-se, inflamar-se.
Fazer fogo, acender.
Comer fogo, fazer alguma coisa com grande sacrifício ou passar dificuldades.
Figurado Atiçar fogo, açular, incitar.
Brincar com o fogo, expor-se ao perigo, arriscar-se.
Figurado Ser fogo, ser difícil, irredutível, indomável, intransigente.
A fogo lento, pouco a pouco.
Tocar fogo na canjica, animar.
Figurado Pôr as mãos no fogo (por alguém), responsabilizar-se, confiar em.
interjeição Voz de disparo em combate ou aviso de incêndio.
substantivo masculino plural Fogos de artifício, peças pirotécnicas fáceis de inflamar para festejos juninos e outras comemorações.

Fonte: Dicionário Comum

Fornalha

substantivo feminino Forno grande; forja.
Forno de máquina a vapor.
Figurado Calor excessivo, lugar muito quente: esta casa está uma fornalha.

Fonte: Dicionário Comum

Usam-se as fornalhas para derreter metais preciosos (Pv 17:3). Aquela em que foram lançados os jovens hebreus por mandado de Nabucodonosor, por terem recusado adorar a imagem do rei (Dn 3:22-23), era muito grande, como que para cozer tijolo, tendo uma abertura no topo para receber o combustível e uma porta próxima ao chão, pela qual se extraía o metal. Uma fornalha assim construída devia estar constantemente em atividade por causa dos mortos, que entre os babilônios eram incinerados. 2. Forno para cozer o pão (Gn 15:17Ne 3:11) – era uma espécie de vaso, largo em baixo, a estreitar-se para o alto. Quando era aquecido pelo fogo da lenha que ardia lá dentro, espalhava-se a massa pela superfície do forno, cozendo-se desta maneira o pão. A palavra grega traduzida por ‘fornalha acesa’ (Mt 13:42), aplica-se à fornalha do oleiro, à forja do ferreiro, e ao forno da cal.

Fonte: Dicionário Bíblico

Fornalha Grande forno (Mt 13:42).

Fonte: Dicionário da Bíblia de Almeida

Fornalha Um dos termos com o qual Jesus descreve o castigo do inferno destinado aos condenados (Mt 13:42.50).

Fonte: Dicionário de Jesus e Evangelhos

Haver

verbo impessoal Ter uma existência real ou abstrata; existir: há livros na sala.
Passar a existir num certo tempo; ocorrer: não houve aula hoje.
Ter passado ou ocorrido; decorrer: há dois dias parei de beber.
Estar presente num local ou circunstância; presenciar: havia uma pessoa na cozinha; havia muitos alunos na sala.
Ficar de sobra; restar: não havia o que fazer.
verbo transitivo direto Obter de volta; reaver: não conseguiu haver os discos roubados.
verbo pronominal Entrar em acordo com: ou paga suas contas ou vai se haver comigo!
substantivo masculino plural Reunião de bens ou propriedades; posses: os haveres do juiz.
Etimologia (origem da palavra haver). Do latim habere.

Fonte: Dicionário Comum

Lança

substantivo feminino Arma ofensiva de longa haste e com uma ponta aguda.
Náutica. Antena que liga o calcetes aos pés dos mastros.
Pau roliço usado para empar as videiras.
Braço de guindaste.
Varal de carruagem.
Quebrar lanças (por algo), lutar sem trégua (por conseguir o que se deseja).
Etimologia (origem da palavra lança). Do latim lancea.

Fonte: Dicionário Comum

Lança ARMA de arremesso, que consistia numa longa haste de madeira, tendo uma ponta de pedra, bronze ou ferro pontudo (1Sm 13:19). V. DARDO.

Fonte: Dicionário da Bíblia de Almeida

Lançar

verbo transitivo Atirar com força, arremessar: lançar uma pedra.
Fazer cair: lançar alguém ao chão.
Dirigir: lançar os olhos pelos lados.
Afastar; separar; expulsar.
Figurado Fazer renascer; infundir, gerar: aquilo me lançou no coração um grande temor.
Espalhar, semear: lançar a semente à terra.
Derramar, verter, despejar, entornar: lançar água num jarro.
Fazer brotar: as árvores lançavam seus rebentos.
Proferir, exclamar: lançar pragas.
Atribuir, imputar: lançar a responsabilidade sobre alguém.
Enterrar, sepultar: lançaram-no numa cova rasa.
Fazer cair: aquilo me lançou numa grande tristeza.
Estender, pôr em volta: lancei-lhe um braço ao pescoço.
Escrever, traçar: lançou algumas linhas no papel.
Escriturar nos livros competentes: lançar uma quantia no livro-caixa.
Iniciar, dar princípio: lançar os alicerces de um prédio.
Promover, tornar conhecido: meu programa já lançou muitos artistas.
Lançar à conta de, atribuir, dar como causa.
Lançar a âncora, fundear.

Fonte: Dicionário Comum

Pranto

[...] é vibração dolorosa, tão angustiosa que comunica ao observador a amargura deprimente, e sabe-se por que e por quem alguém sofre e chora, porque o pensamento do sofredor reflete as imagens que o torturam, focaliza cenas e o drama todo no qual se debate, revela-se seja o observador espiritual de elevada categoria ou de inferior condição na hierarquia da vida invisível. [...]
Referencia: PEREIRA, Yvonne A• O drama da Bretanha• Pelo Espírito Charles• 9a ed• Rio de Janeiro: FEB, 2003• - cap• 8

[...] O pranto e o ranger de dentes são os remorsos que brotam das consciências dos culpados.
Referencia: ROUSTAING, J•B• (Coord•)• Os quatro evangelhos: Espiritismo cristão ou revelação da revelação• Pelos Evangelistas assistidos pelos Apóstolos e Moisés• Trad• de Guillon Ribeiro• 7a ed• Rio de Janeiro: FEB, 1988• 4 v• - v• 1

[...] pranto e ranger de dentes – sabeis que alegoricamente aludem aos sofrimentos e torturas morais, às expiações que, visando exclusivamente a seu aperfeiçoamento moral e a seu progresso, o Espírito tem que sofrer e sofre na erraticidade, de modo apropriado e proporcionado aos crimes e faltas que cometeu.
Referencia: ROUSTAING, J•B• (Coord•)• Os quatro evangelhos: Espiritismo cristão ou revelação da revelação• Pelos Evangelistas assistidos pelos Apóstolos e Moisés• Trad• de Guillon Ribeiro• 7a ed• Rio de Janeiro: FEB, 1988• 4 v• - v• 2

O pranto é a água da purificação.
Referencia: XAVIER, Francisco Cândido• Dicionário da alma• Autores Diversos; [organização de] Esmeralda Campos Bittencourt• 5a ed• Rio de Janeiro: FEB, 2004• -

O pranto é a preparação do sorriso.
Referencia: XAVIER, Francisco Cândido• Relicário de luz• Autores diversos• 5a ed• Rio de Janeiro: FEB, 2005• - No correio do coração

Fonte: Dicionário da FEB

pranto s. .M 1. Choro, lágrimas, lamentação. 2. Antiga poesia elegíaca em que se lamenta a morte de pessoa ilustre.

Fonte: Dicionário Comum

Ranger

verbo intransitivo Produzir ruído áspero como o de um objeto duro que roça contra outro: a porta rangia nos gonzos.
Dar pequenos estalidos, ou chiados, breves e intermitentes: o soalho novo rangia.

Fonte: Dicionário Comum

Ranger Esfregar os dentes uns contra os outros em desespero (Mt 8:12) ou como sinal de ódio (16:9).

Fonte: Dicionário da Bíblia de Almeida